اطلاعیه کانون آوادرموردخیمه شب بازی جدید مجاهدین دربرلین

کانون آوا ـ 28 فوریه 2015  ـ ترجمه از متن آلمانی 

سایت  “iranzukunft.org” وابسته به انجمن پوششی مجاهدین در آلمان بنام “اتحادیه جوامع ایرانی در آلمان”        „Verband Iranischer Gesellschaften Deutschland (VIGD)“  اخیرا اعلامیه ای درج کرده که در آن این اتحادیه ظاهرا در تاریخ 7 مارس 2015 جلسه ای تحت شعار “برای تحمل و برابری – علیه اصول گرایی و زن ستیزی” دربرلین برگزار می کند. در صفحه فیس بوک این سایت هم این اعلامیه درج شده و افرادی نیز آمادگی خودرا برای شرکت در این جلسه اعلام کرده اند.

لازم به ذکر است که انجمنهای پوششی مجاهدین کارهای اجرایی این سازمان در خارج کشور نظیر اجاره سالن برای مراسم، سازماندهی و استخدام سیاهی لشکر وحمل ونقل افراد غیرایرانی رابعهده دارند و معمولا چند صباحی بعد از چند کارخلاف ازبین می روند.

این “اتحادیه” نوظهور هم هنوز نیامده ادعامی کند که نمایندگی جوامع مختلف ایرانیان در 16 ایالت آلمان را بعهده دارد در حالیکه این ادعایی بیش نیست.

در حال حاضر دوانجمن ” جامعه ایرانیان در آلمان” „Iranische Gemeinde in Deutschland e.V.“   و “انجمن ایران وآلمان” „Deutsch-Iranische Gesellschaft e.V.“.  در این کشوروجوددارند. هردو این انجمن ها دارای صفحه اینترنتی مشخص با منشاء معین- Impressum– هستند که پیوند به دیگر انجمنهای ایرانی در آلمان دارند در حالیکه درمورد “اتحادیه جوامع ایرانی در آلمان”این موضوع صدق نمی کند. هیچکدام از انجمنهای موجود اصولا هیچگونه اطلاعی از این “اتحادیه” ندارند و ظاهرا این “اتحادیه” هیچگونه تماسی با ایرانیان خارج کشوربغیراز هواداران مجاهدین ندارد.

درنگاهی نزدیک به سایت اینترنتی “اتحادیه” متوجه می شویم که بخش – Impressum– دراین سایت وجودندارد و در بخش ارتباط با سایت هم فقط یک جدول با یک آدرس ایمیلی وجودارد. جستجوی لیست لینک های دیگر انجمنهای ایرانی نیز در این سایت بی فایده است.درحالیکه “اتحادیه” خودش را مجموعه ای از انجمنهای ایرانی در آلمان معرفی می کند.

سایت “اتحادیه” را دنبال می کنیم.  در بخش “درباره ما” „Über Uns“  با متن آلمانی نیم بند دم خروس وابستگی به سازمان مجاهدین آشکارمی شود:

“اعضا و فعالان اتحادیه از سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت ایران حمایت و پشتیبانی نموده ….”

ازطرف دیگرنام این “اتحادیه” هم با نام سایتش نمی خواند. در لوگوی سایت نام “اتحادیه جوامع ایرانی در آلمان” „Verband Iranischer Gesellschaften Deutschland (VIGD)“.کاملا واضح بچشم می خورد در حالیکه در بخش  “درباره ما” „Über Uns“مشخصا از “اتحادیه انجمنهای ایرانی در آلمان” „Verband der iranischenGemeinden in Deutschland“صحبت می کند و در انتهای متن نیز مدیر این “اتحادیه” سنگ تمام می گذارد و بانام جدیدی امضاء می کند:

„Vorsitzender der Union der iranischen Gemeinden in Deutschland – Hamid Moasser“

میبینید که چه آش شلم شوربایی این “اتحادیه” هست که حتی روی نام خودش هم اتحاد ندارد.

جالب اینجاست که در نگاهی کوتاه به سایتاین “اتحادیه” خواننده در می یابد که مطالب آن صددرصد از تبلیغات ومطالب سازمان مجاهدین پرشده است و”اتحادیه” یک انجمن پوششی مجاهدین بیش نیست.

این “اتحادیه” دراکتبر ۲۰۱۳ نیز مراسمی در برلین برپا کرد که  در سایت های زنجیره ای مجاهدین تحت عنوان “گردهمایی بزرگ ایرانی ها و آلمانی ها در برلین” درج شد. گزارش این مراسم در سایت (شورای ملی مقاومت) همراه با عکس های چشمگیر نشان دهنده آن بود که این مراسم مانند مراسم سالیانه در پاریس، مشخصا یک رویداد تبلیغاتی سازمان مجاهدین می باشد.

ما از همه انجمنهای ایرانی موجود در آلمان دررابطه با شرکت آنها در این مراسم پرسش نمودیم ولی هیچکدام از آنان نه اطلاعی از این مراسم داشتند و نه حتی دعوت شده بودند.

آیا مراسم اعلام شده برای ۷ مارس ۲۰۱۵ نیز فقط وفقط شوی تبلیغاتی سازمان مجاهدین می باشد؟

البته نشانه های دیگری نیزوجوددارند که نشان می دهند که موضوع این مراسم توده های مردم نیستند و حتی گفتگوی آزاد  در باره “مدارا و برابری” هم در ان نمی گنجد.

هرچند که در صفحه فیس بوکی که به همین منظور درست شده اطلاعات مهمی نظیر محل مراسم، ساعت انجام آن و نام سخنرانان هم بچشم نمی خورد.پرسش کانون آوا از برگزارکنندگان در این رابطه تابحال بی جواب مانده است.

در سایت “اتحادیه” نیز که برگزارکننده این مراسم می باشد، اطلاعات بالا دیده نمی شوند. این شبهه وجوددارد که برگزارکنندگان می خواهند مانند – مراسم پاریس – از ورود مهمانان ناخواسته، مثل منتقدان و جداشدگان سازمان مجاهدین خلق جلوگیری کنند؟

هواداران فعال مجاهدین در حال حاضر نیروهای خودرا برای شرکت در این مراسم بسیج می کنند. انجمن “جوانان دموکراتیک ایرانی در شمال آلمان” در صفحه فیس بوک اعلام کرده اند که اتوبوس هایی را جهت انتقال افراد از هامبورگ به برلین آماده کرده اند.

اینطوربه نظر می رسد که این مراسم بسیار منحصر به فرد توسط هواداران سازمان مجاهدین خلق برای هواداران این سازمان برگزارمی شود.

پدیده “تحمل” در سازمان مجاهدین

برچسب بی مسمای “تحمل” و “برابری” که اصلا به سازمان مجاهدین نمی چسبد.

سازمان مجاهدین هیچ انتقادی از رهبری خود را تحمل نمی کند. این سازمان تحمل هیچگونه عقیده ای را خارج ازایدئولوژی خود ندارد. این سازمان هیچگونه رابطه ای را مابین اعضای خودتحمل نمی کند. این سازمان هرگونه تماس اعضا با خانواده هایشان را تحمل نمی کند.

“برابری” زنان در سازمان مجاهدین خلق تنها توسط “رئیس جمهور انتخابی درتبعید” مریم رجوی تظاهرمی شود. سازمان مجاهدین می خواهد آگاهانه با این نمایش مخالفت خودش را با جمهوری اسلامی نشان دهد. تقریبا تمامی پست های رهبری در سازمان مجاهدین خلق توسط زنان اشغال شده است. ولی این به این معنا نیست که زنان و مردان برابرند.

درحقیقت سازمان مجاهدین عمدا اشغال این پست ها را توسط مردان ممنوع کرده تا اتوماتیک توسط زنان اشغال بشوند. در نتیجه سهم زنان در پست های مدیریتی بطور مصنوعی زیاد شده که در نگاه اول ممکن است برابری و تحمل بنظربیاید اما دقیقا برعکس است.

درپشت پرده چه می گذرد؟

سازمان مجاهدین خلق و رهبر آن مریم رجوی سعی می کنند خودشان را شبیه یک دولتمدار با نمای دموکراتیک نشان بدهند. ترک برداشتن همه گوشه های این نما حاکی از این حقیقت است که تفاوت آشکاری مابین ادعاهای رسمی وروابط داخلی وایدئولوژی وجودارد.

در اساسنامه “اتحادیه” که در سایت آن درج گردیده از مواضع شورای ملی مقاومت در برابری جنسیتی حمایت کرده است.  بخصوص در اصل 4 می خوانیم:

“زنان حق انتخاب لباس خودرادارند. قانون حجاب اجباری باید لغو شود.”

سئوال اینجاست: آیا زنان در سازمان مجاهدین خلق واقعا میتوانند لباس خودراانتخاب کنند؟ پس این تصاویرزنان در اردوگاه اشرف یا کمپ لیبرتی در لباس خاکی با روسری قرمز یا سبزازکجاهستند؟ چرا سازمان مجاهدین خلق اجبار می کند که در همه مراسم ها همه شرکت کنندگان باید تی شرت و یا جلیقه با تصاویری از مسعود و مریم رجوی بتن کنند؟

در فیسبوک صفحه ای وجودارد که درآن تعداد زیادی از زنان ایرانی عکسهای بدون حجاب خودرا بعنوان اعتراض به حجاب اجباری باتوجه به خطر جریمه، درآن درج می کنند. چرا سازمان مجاهدین خلق و مریم رجوی ازاین اعتراض در داخل ایران پشتیبانی نمی کنند؟ چرا هیچ تصویری از خانم رجوی بدون حجاب وجود ندارد؟

در همین اساسنامه مربوط به مواضع شورای ملی مقاومت اصل 7 می خوانیم:

“زنان باید حق آزاد و برابر نسبت به انتخاب همسر داشته باشند و آزادانه تصمیم برای ازدواج یا طلاق بگیرند. علاوه براین باید حق تربیت فرزندان خودرا داشته باشند.”

سئوال:

چرا در میان تقریبا 3000 پناهندگان از اردوگاه لیبرتی حتی یک زن و شوهر هم پیدانمی شود؟

چرا در کمپ اشرف درگذشته ودر کمپ لیبرتی درحال حاضر اثری از بچه نیست؟

چرا خانواده در سازمان مجاهدین وجودندارد؟

آیا زنان در طول انقلاب ایدئولوژیک در سازمان مجاهدین خلق که همه اعضای آن مجبور به طلاق شدند و مادران از فرزندان خود جداگردیدند تا بتوانند تمام وقت در اختیار رهبری وتشکیلات باشند، انتخاب آزاد داشتند؟

سازمان مجاهدین و “رئیس جمهور” خانم رجوی ابتدا باید ادعاهای خود در مورد حقوق بشر و حقوق زنان را، ، قبل از صدور به کشوربزرگ ایران، در درون سازمان خود جاری کنند.

بنابراین می توان فقط امیدواربود که در 7 مارس افراد کمی گول تبلیغات توخالی مجاهدین را خورده و خودشان را به گاری “تحمل” و “برابری” مجاهدین ببندند هرچند که این مراسم ها از یکطرف خوان گسترده ایست برای سیاست بازان ورشکسته اروپایی و آمریکایی و اخیرا آفریقایی با دستمزدهای آنچنانی و پذیرایی آل اینکلوسیو و از طرف دیگر بستر مناسبی ست برای سربازگیری ازپناهچویان سوری وعراقی.

کانون آوا – آلمان

28فوریه 2015 – 9 اسفند 1393

جهت ملاحظه کامل اطلاعیه و همچنین متن آلمانی بصورت  PDF  لطفا – اینجا –  کلیک کنید