ادوارد ترمادو: دروغ بافی مریم رجوی درکنفرانس روز جهانی زن دربرلین

0
1131

تلاش مریم رجوی در این کنفرانس تمامآ این بوده که از گروه خود چهره ای بزک کرده با رنگ و لعاب دمکراسی را به حضار تحمیل کند، زیرا شرایط امروزی اروپا طوری است که گروه ها و جریاناتی که دارای عقاید اسلامی هستند بشدت تحت نظارت سیستمهای امنیتی قرار دارند، مجاهدین هم همچنین، خصوصآ که در سال 2003 خود مریم رجوی در پاریس توسط پلیس بازداشت هم شده…

دروغ بافی مریم رجوی درکنفرانس روز جهانی زن دربرلین

ادوارد ترمادو ــ 09.03.2015   کنفرانس را خانمی به نام خانم زوسموت ترتیب داده بود و ربطی به دولت آلمان نداشت، از مریم رجوی هم دعوت کرده بودند تا رهبری جنبش زنان جهان را به ایشان واگذار کنند، همانگونه که همسر ایشان ریاست جمهوری ایران را به ایشان ارزانی داشتند.

گویا مقام ریاست جمهوری تخیلی برای ایشان ارضاء کننده نیست، پس قصد دارد که رهبری زنان جهان را حتی زنان اروپا و امریکا را هم از آن خود کند و بعد هم  فریاد می کند:

 زنان آزاده درسوریه، عراق، فلسطین، تونس، مصر، اردن، یمن، لیبی، الجزایر، مراکش، افغانستان، هند، پاکستان، اروپا و آمریکا، و سراسر جهان!

همه شما را به تشکیل و گسترش یک جبهه پرقدرت علیه بنیادگرایی اسلامی و تروریسم و بربریت تحت نام اسلام فرا می‌خوانم.

یارو را توی ده راه نمی دهند سراغ کدخدا را می گیره، تو اول مشکل زنان لیبرتی را حل کن زنان دنیا رهبر نیاز ندارند.

تلاش مریم رجوی در این کنفرانس تمامآ این بوده که از گروه خود چهره ای بزک کرده با رنگ و لعاب دمکراسی را به حضار تحمیل کند، زیرا شرایط امروزی اروپا طوری است که گروه ها و جریاناتی که دارای عقاید اسلامی هستند بشدت تحت نظارت سیستمهای امنیتی قرار دارند، مجاهدین هم همچنین، خصوصآ که در سال 2003 خود مریم رجوی در پاریس توسط پلیس بازداشت هم شده.

البته نا گفته نماند که اگر دقت کرده باشید اینگونه دعوت ها درست زمانی صورت می گیرد که ایران و کشورهای 5+1 به توافق برسر موضوع هسته ای ایران نزدیک شده اند، حالا اگر چه کنفرانس مزبور ربطی به دولت آلمان ندارد اما  دولت هم می تواند در برگزاری آن تآثیر داشته باشد، زیرا در چنین مواردی دولت ها به طور علنی وارد نمی شوند که منجر به اعتراض کشور مقابل نشود، میدان دادن به گروه تروریستی آن هم درست در فشرده ترین زمان مزاکرات این پیام را به ایران می دهد که زنجیر این جانیان را در دست داریم..

اما در این کنفرانس خانم رجوی با سخنرانی گوشخراش خود تنها و تنها خود را خالی کرد و در عالم رویا هم رژیم را سرنگون کرد و هم خود تبدیل به رهبر زنان جهان شد، حالا این زنان بیچاره را به کجا می خواهد ببرد بماند.

مریم رجوی به چندین نکته اشاره کرده که بایستی به جد گفت هیچکدام آنها پایه و اساس نداشته و دروغ محض است،و بایستی از وی پرسید آیا تو و همسرت و همان زنانی که امروز با آب وتاب از آنها یاد میکنی توانستید در میان 5000 هزار نفر آنهم کسانی که جان بر کف در خدمت دربار شما بودند فضائی ایجاد کنید که بوئی از دمکراسی داشته باشد؟

مریم رجوی ایدئولوژی خود را اینگونه بیان میکند و در تلاش است که عقیده خود را به حضار قالب کند.

  یکی ایدئولوژی استبدادی است، و دیگری دین آزادی که حاکمیت را مهمترین حق مردم می‌داند.

آیا در اردوگاه اشرف و دیگر اردوگاه هایتان آزادی وجود داشت؟ آیا در اردوگاه شما اگر برادری به خواهری سلام میکرد مگر تا هفته ها زیر تیغ انتقادات نبود؟ مگر به وی توهین نمی شد؟ آیا در اردوگاه های شما کسی می توانست به شما و همسرتان انتقاد کند؟مگر بر کسی که از شماها انتقاد می کرد حمله و هجوم صورت نمی گرفت؟

فراموش کرده اید که دو نفری صحبت کردن ممنوع بود و بایستی سه نفر باشند که یکی از سه نفر به هر حال روزی جاسوسی کند؟ مگر در دستگاه ارتجاعی شما روسری اجباری نبود؟ مگر زنان با داشتن اعتقادات غیر مجاهدی را مجبور به پوشیدن روسری نمی کردید؟مگر این ایدئولوژی استبدادی نیست؟

وادامه میدهد که:

   یکی مدافع تبعیض دینی است، دیگری اسلامی است که مدافع حقوق برابر برای پیروان سایر ادیان است

آیا شما مدافع حقوق برابر برای دیگر ادیان هستید؟پس چرا انقلاب ایدئولوژیکتان را به کسی مانند من که نه مجاهد بودم و نه مسلمان با دوز و کلک و با فشار و زور تحمیل میکردید؟ من که هزاران بار به فرمانده هانم گفته بودم که این انقلاب را قبول ندارم اما دست از سرم بر نمی داشتید تا دست آخر همسرتان وارد شد و در نشست بهارستان گفت مجاهد و غیر مجاهد نداریم همه بایستی انقلاب را بپذیرند، آیا این حقوق برابر دیگر ادیان است که پیروان ادیان دیگر را به پیروی ازعقاید خودتان وادار کنید؟

واقعآ بیان چنین کلمات از سوی مریم رجوی مرا شرمنده و عصبی کرد، اما اینکه خود او چگونه این همه دروغ را سر هم کرد و تلاش کرد تا به خورد کسانی بدهد که هیچگونه اطلاعاتی در مورد اردوگاه های مجاهدین درعراق ندارند بر می گردد به کلاشی و حقه بازی که در بطن رهبران این فرقه لجن مال شده وجود دارد.

در گوشه دیگر از سخنان مریم رجوی که بسیار دردناک هم بود ریختن اشک تمساح برای زنان نیجریه و سوریه و عراق ووو دیگر نقاط جهان بود که اشک مرا هم در آورد،که البته باید ابتدا توجه داشت که ایشان تا چه اندازه به فکر زنان در اردوگاه اشرف بوده و چه خدمت شایانی به ایشان کرده چون به محض اینکه اوضاع عراق قرمز شد زنان جان بر کف را در بیابان های عراق رها کرد و خود به اروپای امن الفرار، تو به فکر خارج کردن این زنان نگون بخت ایرانی از عراق باش زنان نیجریه و سوریه و عراق پیشکش، فراموش کردم تازه ایشان در همین کنفرانس با صدای بلند فریاد زد که سلاح هم به لیبرتی بدهید پس معلومه که  به فکر خارج کردن این بیچاره ها نیست، عجب منو باش فکر کردم این یکی حداقل عقلش سالمه………..

منبع : کانون آوا

پاسخ ترک

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید