این مطالب از آن جهت یادآوری شد که نگرانی عدم رعایت حقوق بشر، ریشه در تاریخ دارد و صرفاً به مقطع کنونی اختصاص ندارد. سایت قلم یادآوری می کند که مرور نوشته هایی از کوروش، به معنی تایید ارزش گذاری ویژه برای ایرانیان نسبت به سایر ملل و تقویت روحیه شووینیستی نیست . ما اعتقاد داریم که بدون تردید در سایر نقاط جهان نیز فیلوسوفان و مصلحان بزرگی وجود داشته اند که همه بر کرامت انسان و رعایت حقوق بشر انگشت تاکید گذاشته اند. اما یادآوری و تایید سخنان گذشتگان تاریخ ایران مبنی بر رعایت حقوق بشر، وظیفه ما را به عنوان یک ایرانی دو چندان می کند تا عزم همه ایرانیان برای گسترش فرهنگ صلح، مدارا و پرهیز از خشونت، چه در میان حکومتگران و چه در میان اپوزیسیون خشونت طلب و معتقد به مبارزه مسلحانه، دو چندان شود. ما نیز در راستای اهداف بیان شده خود در اعلام تاًسیس، در راستای جایگزینی فرهنگ ” قلم و محبت ” بجای فرهنگ ” سلاح و خشونت ” تلاش خود را مضاعف خواهیم کرد
” روز حقوق بشر”
برگ چهارم از برگی از تاریخ
محمد حسین سبحانی ـ 11.12.2006
برگ چهارم از “برگی از تاریخ” را به گرامیداشت ” روز حقوق بشر ” اختصاص داده ایم. در سال 1948 میلادی وپس ازجنگ جهانی دوم و وقوع وقایع خشونت بار ناشی از جنگ، کشورهای مختلف جهان تصمیم گرفتند، همزمان با طرح منشورملل متحد، اصولی را درجهت احترام به حقوق بشر و آزادیهای سیاسی، اجتماعی تنظیم کنند. این امر در 10 دسامبر سال 1948 با 48 رای مثبت و 8 رای ممتنع به بیانیه جهانی حقوق بشر صورت گرفت و این روز به نام “روز جهانی حقوق بش”ر نام گرفت. کشورهایی که به قطعنامه حقوق بشر رای ممتنع دادند، عبارت از اتحاد جماهیر شوروی، عربستان سعودی ، آفریقای جنوبی، بلاروس ، اوکراین، چکسلواکی، لهستان، یوگسلاوی بودند.
کانت، فیلسوف بزرگ آلمانى می گوید که “گر چه انسان آنگونه که باید مقدس نیست، اما بر او بایسته است تا انسانیتی را که در اوست با تقدس بنگرد.” این سخن ایمانوئل کانت نشان از درک عمیق وی از احترام به ارزش های انسانی و رعایت حقوق نوع بشر می باشد. بنا بر تئوری ها و رساله های کانت، انسان تنها موجودی است که برای آن قیمت و معادلی وجود ندارد، چرا که بشر دارای منزلت و کرامت انسانی است.
سعدی شاعر نامدار ایرانی نیز شعری سراییده که بر سر در سازمان ملل نقش بسته است:
بـنی آدم اعــضـای یـکدیـگـرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی بدرد آورد روزگار دگـر عــضو ها را نماند قرار
دیدگاه سعدی نیز در این شعر نشان دهنده عدم تبعیض میان انسان ها، همدردی و همکاری میان انسان ها و جوامع مختلف می باشد.
همچنین براساس نوشته های حک شده بر روی یک استوانه سفالی که در منطقه بین النهرین کاوش شده ، نشان از قدمت منزلت انسان نزد گذشتگان و پادشاه وقت ایران، کوروش هخامنشی بوده است. می گویند کوروش در معبد مردوک خدای بزرگ بابل، از حقوق و کرامت انسان سخن گفته بود. متن سخنان کوروش تا این قرن نامعلوم بود، تا اینکه در هنگام کاوش هایی در منطقه بین النهرین، “کتبیه ای” بدست آمد که بعد از ترجمه معلوم شد، که همان سخنان کوروش در تایید منزلت کرامت انسان و حقوق نوع بشر می باشد که هم اکنون این لوح به عنوان یکی از با ارزش ترین اسناد تاریخی در موزه بریتانیا نگهداری می شود. در بخش هایی از سخنان کوروش که به منشور حقوق بشر کوروش معروف شده، آمده است :
“همه ی مردم در کشورها و سرزمینهای زیر فرمان من در انتخاب دین, کار و محل زندگی آزادند. تا زمانی که من زنده ام هیچکس اجازه ندارد اموال وداراییهای دیگری را با زور تصاحب کند. اجازه نخواهم داد کسی دیگری را مجبور به انجام کار بدون دریافت مزد کند. هیچکس نباید به خاطر جرمی که اقوام یا بستگان او مرتکب شده‌اند تنبیه شود. من جلوی برده داری و برده فروشی از زن و مرد را میگیرم و کارکنان دولت من نیز چنین کنند تا زمانیکه این سنت زشت از روی زمین برچیده شود. شهرهای ویران شده در آنسوی دجله و عبادتگاههای آنها را خواهم ساخت تا ساکنین آنجا که به بردگی به بابل آورده شده‌اند بتوانند به خانه و سرزمین خود بازگردند و …”
سازمان ملل متحد نیز متن کامل سخنان کوروش را به عنوان یک سند تاریخی در سال 1971 میلادی به تمام زبان های رسمی این سازمان منتشر کرد.
این مطالب از آن جهت یادآوری شد که نگرانی عدم رعایت حقوق بشر، ریشه در تاریخ دارد و صرفاً به مقطع کنونی اختصاص ندارد. سایت قلم یادآوری می کند که مرور نوشته هایی از کوروش، به معنی تایید ارزش گذاری ویژه برای ایرانیان نسبت به سایر ملل و تقویت روحیه شووینیستی نیست . ما اعتقاد داریم که بدون تردید در سایر نقاط جهان نیز فیلوسوفان و مصلحان بزرگی وجود داشته اند که همه بر کرامت انسان و رعایت حقوق بشر انگشت تاکید گذاشته اند. اما یادآوری و تایید سخنان گذشتگان تاریخ ایران مبنی بر رعایت حقوق بشر، وظیفه ما را به عنوان یک ایرانی دو چندان می کند تا عزم همه ایرانیان برای گسترش فرهنگ صلح، مدارا و پرهیز از خشونت، چه در میان حکومتگران و چه در میان اپوزیسیون خشونت طلب و معتقد به مبارزه مسلحانه، دو چندان شود. ما نیز در راستای اهداف بیان شده خود در اعلام تاًسیس، در راستای جایگزینی فرهنگ ” قلم و محبت ” بجای فرهنگ ” سلاح و خشونت ” تلاش خود را مضاعف خواهیم کرد و این روز را برای راه اندازی بخش پژوهشی ” حقوق بشر !” در سایت قلم برگزیده ایم. در انتها با گرامیداشت مجدد 10 دسامبر ، سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، متن این میثاق و پیمان ملت های جهان را ( ترجمه زنده یاد محمد جعفر پوینده ) در پی می آوریم.
برگی از تاریخ ـ سایت قلم ـ محمد حسین سبحانی
00491756391365
00491759726840
اعلامیه جهانی حقوق بشر
از آنجا که شناسائی حیثیت ذاتی کلیه اعضای خانواده بشری و حقوق یکسان و انتقال ناپذیر آنان اساس آزادی و عدالت و صلح را در جهان تشکیل می‌دهد،
ازآنجا که عدم شناسائی و تحقیر حقوق بشر منتهی به رخ دادن اعمال وحشیانه‌ای گردیده است که روح بشریت را به عصیان واداشته و ظهور دنیایی که در آن افراد بشر در بیان و عقیده آزاد و از ترس و فقر فارغ باشند به عنوان بالاترین آمال بشر اعلام شده است،
از آنجا که اساساً حقوق انسانی را باید با اجرای قانون حمایت کرد تا بشر به عنوان آخرین علاج به قیام بر ضد ظلم و فشار مجبور نگردد،
از آنجا که اساساً لازم است توسعه روابط دوستانه بین المللی را مورد تشویق قرار داد،
از آنجا که مردم ملل متحد ایمان خود را به حقوق اساسی بشر و مقام و ارزش فرد انسانی و تساوی حقوق مرد و زن در منشور اعلام کرده‌اند و تصمیم راسخ گرفته‌اند که به پیشرفت اجتماعی کمک کنند و در محیطی آزاد‌تر وضع زندگی بهتری به وجود آورند،
از آنجا که دول عضو متحد شده‌اند که احترام جهانی و رعایت واقعی حقوق بشر و آزادیهای اساسی را با همکاری سازمان ملل متحد تامین کنند،
از آنجا که حسن تفاهم مشترکی نسبت به این حقوق و آزادیها برای اجرای کامل این تعهد کمال اهمیت را دارد،
مجمع عمومی این اعلامیه جهانی حقوق بشر را آرمان مشترکی برای تمام مردم و کلیه ملل اعلام می‌کند تا جمیع افراد و همه ارکان اجتماع این اعلامیه را دائماً در مد نظر داشته باشند و مجاهدت کنند که بوسیله تعلیم و تربیت احترام این حقوق و آزادیها توسعه یابد و با تدابیر تدریجی ملی و بین المللی، شناسائی و اجرای واقعی و حیاتی آنها، چه درمیان خود ملل عضو و چه در بین مردم کشورهائی که در قلمرو آنها می‌باشند، تامین گردد.
ماده یکم
تمام افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند، همه دارای عقل و وجدان می‌باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برادری رفتار کنند.
ماده دوم
هر کس می‌تواند بدون هیچگونه تمایز مخصوصاً از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادیهائیکه در اعلامیه حاضر ذکر شده است، بهره مند گردد.
بعلاوه هیچ تبعیضی به وجود نخواهد آمد که مبتنی بر وضع سیاسی، اداری و قضائی یا بین المللی کشور یا سرزمینی باشد که شخص به آن تعلق دارد، خواه این کشور مستقل، تحت قیمومت یا غیر خود مختار بوده یا حاکمیت آن به شکلی محدود شده باشد.
ماده سوم
هر کس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد.
ماده چهارم
احدی را نمی‌توان در بردگی نگهداشت و داد و ستد بردگان به هر شکلی که باشد ممنوع است.
ماده پنجم
احدی را نمی‌توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد.
ماده ششم
هر کس حق دارد که شخصیت حقوقی او در همه جا بعنوان یک انسان در مقابل قانون شناخته شود
ماده هفتم
همه در برابر قانون مساوی هستند و حق دارند بدون تبعیض و بالسویه از حمایت قانون برخوردار باشند، همه حق دارند در مقابل هر تبعیضی که ناقض اعلامیه حاضر باشد و بر علیه هر تحریکی که برای چنین تبعیضی بعمل آید بطور تساوی از حمایت قانون بهره‌مند شوند.
ماده هشتم
در برابر اعمالی که حقوق اساسی فرد را مورد تجاوز قرار بدهد و آن حقوق بوسیله قانون اساسی یا قانون دیگری برای او شناخته شده باشد، هر کس حق رجوع مؤثر به محاکم ملی صالحه را دارد
ماده نهم
احدی نمی‌تواند خودسرانه توقیف، حبس یا تبعید شود.
ماده دهم
هر کس با مساوات کامل حق دارد که دعوایش به وسیله دادگاه مستقل و بی طرفی، منصفانه و علناً رسیدگی بشود و چنین دادگاهی درباره حقوق و الزامات او یا هر اتهام جزائی که به او توجه پیدا کرده باشد اتخاذ تصمیم بنماید.
ماده یازدهم
١ـ هر کس که به بزهکاری متهم شده باشد بی گناه محسوب خواهد شد تا وقتیکه در جریان یک دعوای عمومی که در آن کلیه تضمین‌های لازم برای دفاع او تأمین شده باشد تقصیر او قانوناً محرز گردد.
٢ـ هیچ کس برای انجام یا عدم انجام عملی که در موقع ارتکاب، آن عمل به موجب حقوق ملی یا بین‌المللی جرم شناخته نمی‌شده است محکوم نخواهد شد، بهمین طریق هیچ مجازاتی شدید تر از آنچه که در موقع ارتکاب جرم بدان تعلق می‌گرفت درباره احدی اعمال نخواهد شد.
ماده دوازدهم
احدی در زندگی خصوصی، امور خانوادگی، اقامتگاه یا مکاتبات خود نباید مورد مداخله‌های خود سرانه واقع شود و شرافت و اسم و رسمش نباید مورد حمله قرار گیرد، هر کس حق دارد که در مقابل اینگونه مداخلات و حملات مورد حمایت قانون قرار گیرد.
ماده سیزدهم
١ـ هر کس حق دارد که در داخل هر کشوری آزادانه عبور و مرور کند و محل اقامت خود را انتخاب نماید.
٢ـ هر کس حق دارد هر کشوری از جمله کشور خود را ترک نموده یا به کشور خود باز گردد.
ماده چهاردهم
١ـ هر کس حق دارد که در برابر تعقیب، شکنجه و آزار پناهگاهی جستجو کند و در کشورهای دیگر پناه اختیار کند.
٢ـ در موردی که تعقیب واقعاً مبتنی بر جرم عمومی و غیر سیاسی یا رفتارهای مخالف با اصول و مقاصد ملل متحد باشد، نمی‌توان از این حق استفاده کرد.
ماده پانزدهم
١ـ هر کس حق دارد که دارای تابعیت باشد.
٢ـ احدی را نمی‌توان خود سرانه از تابعیت خود یا از حق تغییر تابعیت محروم کرد.
ماده شانزدهم
١ـ هر زن و مرد بالغی حق دارند بدون هیچگونه محدودیت از نظر نژاد، ملیت، تابعیت، یا مذهب با همدیگر زناشوئی کنند و تشکیل خانواده دهند، در تمام مدت زناشوئی و هنگام انحلال آن، زن و شوهر در کلیه امور مربوط به ازدواج، دارای حقوق مساوی می‌باشند.
٢ـ ازدواج باید با رضایت کامل و آزادانه زن و مرد واقع شود
٣ـ خانواده رکن طبیعی و اساسی اجتماع است و حق دارد از حمایت جامعه و دولت بهره مند شود.
ماده هفدهم
١ـ هر شخص منفرداً یا بطور اجتماع حق مالکیت دارد.
٢ـ احدی را نمی‌توان خود سرانه از حق مالکیت محروم نمود.
ماده هیجدهم
هر کس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهره مند شود، این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و همچنین متضمن آزادی اظهار عقیده و ایمان می‌باشد، و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است، هر کس می‌تواند از این حقوق منفرداً یا مجتمعاً بطور خصوصی یا بطور عمومی برخوردار باشد.
ماده نوزدهم
هر کس حق آزادی عقیده و بیان دارد و حق مزبور شامل آنست که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن به تمام وسائل ممکن و بدون ملاحظات مرزی آزاد باشد.
.ماده بیستم
١ـ هر کس حق دارد آزادانه مجامع و جمعیتهای مسالمت آمیز تشکیل دهد.
٢ـ هیچ کس را نمی‌توان مجبور به شرکت در اجتماعی کرد.
ماده بیست و یکم
١ـ هر کس حق دارد که در اداره امور کشور خود، خواه مستقیماً و خواه با انتخاب نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشند شرکت جوید.
. ٢ـ هر کس حق دارد با تساوی شرایط، به مشاغل عمومی کشور خود نائل آید.
٣ـ اساس و منشاء قدرت حکومت، اراده مردم است، این اراده باید بوسیله انتخاباتی ابراز گردد که از روی صداقت و بطور ادواری صورت می‌پذیرد، انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رأی مخفی و یا طریقه‌ای نظیر آن انجام گیرد که آزادی رأی را تأمین نماید
ماده بیست و دوم
هر کس به عنوان عضو اجتماع حق امنیت اجتماعی دارد و مجاز است بوسیله مساعی ملی و همکاری بین‌المللی حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خود را که لازمه مقام و نمو آزادانه شخصیت او است با رعایت تشکیلات و منابع هر کشور بدست آورد.
ماده بیست و سوم
١ـ هر کس حق دارد کار کند، کار خود را آزادانه انتخاب نماید، شرایط منصفانه و رضایت بخشی برای کار خواستار باشد و در مقابل بیکاری مورد حمایت قرار گیرد.
٢ـ همه حق دارند که بدون هیچ تبعیضی، در مقابل کار مساوی، اجرت مساوی دریافت دارند.
٣ـ هر کس که کار می‌کند به مزد منصفانه و رضایت بخشی ذیحق می‌شود که زندگی او و خانواده‌اش را موافق شئون انسانی تأمین کند و آنرا در صورت لزوم با هر نوع وسائل دیگر حمایت اجتماعی تکمیل کند.
۴ـ هر کس حق دارد که برای دفاع از منافع خود با دیگران اتحادیه تشکیل دهد و در اتحادیه‌ها نیز شرکت کند.
ماده بیست و چهارم
هر کس حق استراحت و فراغت و تفریح دارد و به خصوص محدودیت معقول ساعات کار و مرخصی‌های ادواری با اخذ حقوق را ذیحق می‌باشد.
ماده بیست و پنجم
١ـ هر کس حق دارد که سطح زندگانی او سلامتی و رفاه خود و خانواده‌اش را از حیث خوراک و مسکن و مراقبتهای طبی و خدمات لازم اجتماعی تأمین کند و همچنین حق دارد که در مواقع بیکاری، بیماری، نقص عضو، بیوگی، کهولت سن یا در تمام موارد دیگری که بعلل خارج از اراده انسان وسائل امرار معاش از دست رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
. ٢ـ مادران و کودکان حق دارند که از کمک و مراقبت مخصوصی برخوردار شوند، کودکان چه بر اثر ازدواج و چه بدون ازدواج بدنیا آمده باشند، حق دارند که همه از یکنوع حمایت اجتماعی برخوردار شوند.
ماده بیست و ششم
١ـ هر کس حق دارد که از آموزش و پرورش بهره‌مند شود، آموزش و پرورش لااقل تا حدودی که مربوط به تعلیمات ابتدائی و اساسی است باید به صورت رایگان باشد، آموزش ابتدائی اجباری است، آموزش حرفه‌ای باید عمومیت پیدا کند و آموزش عالی باید با شرایط تساوی کامل بروی همه باز باشد تا همه بنا‌بر استعداد خود بتوانند از آن بهره‌مند گردند.
٢ـ آموزش و پرورش باید طوری هدایت شود که شخصیت انسانی هر کس را به حد اکمل رشد آن برساند و احترام حقوق و آزادیهای بشر را تقویت کند، آموزش و پرورش باید حسن تفاهم، گذشت و احترام عقاید مخالف و دوستی بین تمام ملل و جمعیتهای نژادی یا مذهبی و همچنین توسعه فعالیتهای ملل متحد را در راه حفظ صلح تسهیل نماید.
٣ـ پدر و مادر در انتخاب نوع آموزش و پرورش فرزندان خود نسبت به دیگران اولویت دارند.
ماده بیست و هفتم
١ـ هر کس حق دارد آزادانه در زندگی فرهنگی اجتماع شرکت کند، از فنون و هنر ها متمتع گردد و در پیشرفت علمی و فوائد آن سهیم باشد.
٢ـ هر کس حق دارد از حمایت منافع معنوی و مادی آثار علمی، فرهنگی یا هنری خود برخوردار شود.
ماده بیست و هشتم
هر کس حق دارد برقراری نظمی را بخواهد که از لحاظ اجتماعی و بین المللی حقوق و آزادیهایی را که در این اعلامیه ذکر گردیده است تامین کرده و آنها را به مورد عمل گذارد.
ماده بیست و نهم
١ـ هر کس در مقابل آن جامعه‌ای وظیفه دارد که رشد آزاد و کامل شخصیت او را میسر سازد.
٢ـ هر کس در اجرای حقوق و استفاده از آزادیهای خود فقط تابع محدودیت‌هایی است که بوسیله قانون منحصراً به منظور تأمین شناسائی و مراعات حقوق و آزادیهای دیگران و برای رعایت مقتضیات صحیح اخلاقی و نظم عمومی و رفاه همگانی در شرایط یک جامعه دموکراتیک وضع گردیده است.
٣ـ این حقوق و آزادیها در هیچ موردی نمی‌تواند برخلاف مقاصد و اصول ملل متحد اجرا گردد.
ماده سی‌ام
هیچیک از مقررات اعلامیه حاضر نباید طوری تفسیر شود که متضمن حقی برای دولتی یا جمعیتی یا فردی باشد که بموجب آن بتواند هریک از حقوق و آزادیهای مندرج در این اعلامیه را از بین ببرد یا در راه آن فعالیتی انجام دهد.
