خاطرات علی جهانی ـ قسمت 8 : خط آموزش های تکاوری و عملیات به اصطلاح نامنظم

توسط

۱۳۹۴/۱۰/۰۳

1667

رجوی برای کنترل بیشتر تشکیلات قرون وسطایی اش و سرکار گذاشتن ما طی یک نشست عمومی گفت که الان چون دوران آتش بس هست و ارتش آزادیبخش نمی تواند عملیات منظم داشته باشد. بنابراین ما باید با عملیات نا منظم رژیم ایران را به نقطه سرنگونی برسانیم و برای اینکار یک سری آموزش های تیوری و عملی تحت عنوان آموزش های تکاوری راه اندازی کرد. ابتدا یک سری از شکنجه گران مانند افشین که از فرماندهان بالای سازمان بودند برای آموزش رفتند که مربی آنها افسران ارتش صدام حسین بودند و بعد این آموزش ها در سطح کل سازمان راه اندازی شد و این فرماندهانی که نزد افسران عراقی آموزش دیده بودند ؛ خود دیگر مربی شده بودند. من یادم هست که در تابستان سال هفتاد و دو این آموزش ها در سطح کل سازمان راه افتاد و من هم برای این آموزش ها فرستاده شدم که سر مربی ما افشین از شکنجه گران اصلی سازمان بود و مربی مستقیم ما مسعود دلیلی بود. این آموزش ها خیلی سخت بود و من یادم هست که روز اول به گفتند که باید حداقل پانزده کیلوگرم وزن کم کنیم

مروری بر یک تجربه تلخ ـ خاطرات علی جهانی ـ قسمت 8 : خط آموزش های تکاوری و عملیات به اصطلاح نامنظم

گفتگوی آقای علی جهانی از کانون ایران قلم با آقای سربی ـ تلویزیون مردم ـ 24.12.2015

خط آموزش های تکاوری و عملیات به اصطلاح نامنظم
بعد از اینکه وعده رجوی برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران در به اصطلاح سلسله عملیات مروارید مانند روال همیشگی دروغ از آب درآمد و ارتش به اصطلاح آزادی بخش به دستور صدام حسین از مناطق مرزی به قلعه اشرف فرا خوانده شد ؛ عده زیادی از نیروهای سازمان مسئله دار شده و خواستار جدا شدن از سازمان گشتند. لذا رجوی برای کنترل بیشتر تشکیلات قرون وسطایی اش و سرکار گذاشتن ما طی یک نشست عمومی گفت که الان چون دوران آتش بس هست و ارتش آزادیبخش نمی تواند عملیات منظم داشته باشد. بنابراین ما باید با عملیات نا منظم رژیم ایران را به نقطه سرنگونی برسانیم و برای اینکار یک سری آموزش های تیوری و عملی تحت عنوان آموزش های تکاوری راه اندازی کرد. ابتدا یک سری از شکنجه گران مانند افشین که از فرماندهان بالای سازمان بودند برای آموزش رفتند که مربی آنها افسران ارتش صدام حسین بودند و بعد این آموزش ها در سطح کل سازمان راه اندازی شد و این فرماندهانی که نزد افسران عراقی آموزش دیده بودند ؛ خود دیگر مربی شده بودند. من یادم هست که در تابستان سال هفتاد و دو این آموزش ها در سطح کل سازمان راه افتاد و من هم برای این آموزش ها فرستاده شدم که سر مربی ما افشین از شکنجه گران اصلی سازمان بود و مربی مستقیم ما مسعود دلیلی بود. این آموزش ها خیلی سخت بود و من یادم هست که روز اول به گفتند که باید حداقل پانزده کیلوگرم وزن کم کنیم و من خودم دوازده کیلوگرم وزن کم کردم و به ما می گفتند که باید با شرایط سخت خود را اداپته شویم. لذا ما راه پیمایی های پنجاه کیلومتری در گرمای سخت عراق و با کمترین آب و غذا انجام می دادیم و ما را مجبور می کردند که گوشت قورباغه و آفتاب پرست بخوریم که من یادم هست خیلی از بچه ها دچار ناراحتی های معده شدند و یا ما را نمی گذاشتند به اندازه کافی استراحت کنیم و برای ما تنبیه های سخت بدنی می گذاشتند و در این رابطه من یادم هست که یک روز افشین ما را در یک محل که پر از خار بود برد و گفت آنقدر باید سینه خیز بروید تا بدن تان پر از خون گردد و تا کسی کامل خونین مال نمی شد دست از سرش بر نمی داشت .
خلاصه بعد از این آموزش های طاقت فرسا به اشرف برگشتیم و قرار شد در تیم های عملیاتی سازمان دهی شده و برای عملیات نامنظم فرستاده شویم. من یادم هست که انموقع در تیم احمن کامیاب بودم و ابتدا ما را به منطقه اسکان همان محلی که قبل از انقلاب کذایی مریم افراد متاهل آنجا اسکان داده شده بودند برده و به اصطلاح در قرنطینه نگه داشته و دوباره کلی تمرینات سخت انجام دادیم تا آماده عملیات نامنظم شویم. من یادم هست که انموقع قرار شد ما بعد از گذراندن این دوره سخت آموزش ها و تمرینات برای عملیات برویم و تیم ما به فرماندهی احمن کامیاب تیم دژ بود. دژ به همان خاکریز بلند منطقه مرزی عراق و ایران در جبهه های جنگ ایران و عراق در منطقه جنوب گفته می شد. و ماموریت تیم ما حفاظت از دژ برای عبور و مرور تیم های عملیات نامنظم بود. خلاصه بعد از آماده شدن ما را با یک کامیون غیر نظامی از اشرف به شهر بصره و به پایگاهی بنام تورج بردند ما در پشت کامیون در بسته در تابستان گرم عراق و در آن مسیر طولانی در حال خفه شدن بودیم و تعدادی از بچه ها گرما زده شدند و ما در مسیر مجبور شدیم که برای اینکه هوا به داخل اتاق کامیون برسد چادر کامیون را کمی سوراخ کردیم که بعد مورد انتقاد قرار گرفتیم که من گفتم داشتیم خفه می شدیم اما از آنجایی که رجوی هیچ ارزشی برای جان نیروهای سازمان قایل نبوده و نیست، مسئول مربوطه به من گفت اشکالی نداشت اگر خفه می شدید و بهتر از اینست که این عملیات لو برود. بله ما را از پایگاه تورج در شهر بصره عراق با خودرو های ایفا و تویوتا که با رنگ سفید زده بودند تا نیروهای سازمان ملل متحد که ناظر اجرای آتش بس جنگ ایران و عراق بودند متوجه نشوند که ما برای عملیات می رویم و به اصطلاح اینطوری آنها را فریب بدهیم و فکر کنند که اهالی بومی مناطق مرزی هستند که در حال تردد می باشند. من یادم هست که در یکی از این به اصطلاح عملیات نا منظم پنج تیم به داخل اعزام شدند و ما هم تیم حفاظت از دژ بودیم که این پنج تیم بعد از خمپاره باران مناطق مسکونی در شهر آبادان برگشتند البته یک تیم گم شده و یک تیم هم خودش را تسلیم کرد و یک تیم هم در منطقه مرزی دژ درگیر شد و متلاشی گشت و فقط دو تیم سالم برگشتند . ولی روز بعد سازمان در تبلیغات دروغین خود گفت دیشب طی یک عملیات تعداد زیادی از نیروهای رژیم ایران کشته شده و همچنین یک منطقه به وسعت چهل کیلومتر در چهل کیلومتر مربع را آزاد کرده ایم
بله اینگونه انموقع رجوی نیروهای سازمان را سر کار گذاشته بود تا جلوی ریزش نیرویی و جریان رو به افزایش مسئله داری را بگیرد و به دروغ مدعی شود که با این عملیات به اصطلاح نامنظم می خواهد رژیم ایران را به نقطه سرنگونی برساند و هم رجوی بدین وسیله با اعزام افراد مسئله دار به این عملیات آنها را به کشتن داده تا از شرشان خلاص گردد. ولی این شگرد و ترفند رجوی هم مفید هیچ فایده ای نبود و اینبار هم وعده دروغین سرنگونی رژیم ایران مثل همیشه رو شد و لذا رجوی برای سرکوب شدید در تشکیلات قرون وسطایی و استالینی اش محل اسکان را تبدیل به زندان های انفرادی برای نیروهای معترض و مخالف رجوی کرد و به شکنجه و اعدام افراد معترض روی آورد تا بلکه بدین وسیله شاید بتواند جلوی جریان رو به افزایش مسئله داری و موج رو به افزایش ریزش نیرویی را بگیرد ولی رجوی هیچگاه موفق به رسیدن به اهداف و مقاصد شوم و خاص سیاسی خود نشد .