نامه های چند خانواده از ایران به جامعۀ بین المللی

0
660

نامه های چند خانواده از ایران به جامعۀ بین المللی

نامه های چند خانوادۀ اسرای فرقۀ رجوی از ایران به مقامات کشورها و سازمانهای بین المللی

(نامه ها به انگلیسی و عربی به مقامات و مطبوعات عراق و اروپا و آمریکا و ارگانهای سازمان ملل ارسال شده اند)

نامۀ مادر جواد عرب اسیر فرقۀ رجوی به سازمانهای بین المللی

از فاطمهاربابیپیرزنتنهای 72 سالهاهلزاهدان بهکمیساریای عالی پناهندگان و صلیب سرخ و تمامیسازمانهای بین المللی ذیربط درحقوقبشر؛

باسلام، در سال 1368 هجری شمسی فرزندمجواد عربدرگیمتولد 1348 کهآنزماننوجوان 19سالهییبیشنبود بهبهانهکار پردرآمد وبه دروغ «برای مدت 2ماه» توسطسازمانمجاهدین خلق فریب خوردهوربودهوبهپادگاناشرف درعراقمنتقلشد.

ازآن زمانتا کنونعلیرغمتلاشوپیگیری و درخواستهایمکرر از این سازمانجهتدیدار با فرزندم متأسفانههیچجوابیو خبری حتیاز زندهبودنشبمنندادند ومنوفرزندمرا از اولینحقانسانیوطبیعیمان یعنیدیدار خانوادگی محرومکردند.

لذابا توجهبهاتفاقاتناگوار در کمپ لیبرتی در عراق مقر فعلی سازمان مجاهدین خلق و ترورهایدستهجمعی در آنجا، نگرانسلامتیو جانفرزندمهستم.

از شما مسئولینمحترم،خواهشمندمموجباتیکملاقاتسادهبا فرزندمبدوننظارتوارعابعواملسازمان مجاهدین برایبندهفراهمنمایید تا بتوانم در حد امکانم برای فراهم آوردنشرایطادامهیحیاتوزندگی آزاد برایفرزندمتلاشکنم و نیز ازوضعیتزندهبودنوسلامتیاشباخبرشوم.

فاطمه اربابی – ایران

5 دی 1394

26 دسامبر 2015

 

A letter to the UNHCR and the Red Cross and human rights organizations

 

From: Fatemeh Arbabi, a 72-year-old lonely old woman, from Zahedan

 

My son, Javad Arab Dargi, born in 1970, was deceived by MEK (MKO) under the pretext of a 2-month high-income job in 1989, when he was only 19; then he was handicapped and taken to Camp Ashraf in Iraq. Since then, despite my endless efforts and repeated requests from the organization to meet my child, unfortunately I have received no news about him being alive. My son and I have been deprived of our first and most basic right of meeting each other. Thus, concerning the unpleasant happenings at Camp Liberty and mass terrors, I am so worried about my son’s health and life. I kindly ask you and the responsible officials to provide me with an opportunity to meet my son without threat and observation of the organization’s members so I can attribute to my child’s free living andalso be informed of his health and make sure that he is alive.

 

رساله والده أسیر بید زمره رجوی إلى المنظمات الدولیه

من فاطمه أربابی عجوزه بالغه من العمر 72 عاما من أهالی مدینه زاهدان الإیرانیه إلى المفوضیه العلیا للاجئین التابعه للأمم المتحده واللجنه الدولیه للصلیب الأحمر وکل المنظمات الدولیه والإنسانیه المختصه؛

تحیه طیبه؛

فی عام 1970 قامت منظمه مجاهدی خلق الإیرانیه باختطاف ابنی جواد عرب درکی من موالید عام 1969 وهو کان یبلغ من العمر آنذاک 19 عاما فقط فنقلته خداعا إلى معسکرها المسمى بـ “أشرف” فی العراق بحجه واهیه وهی  توظیفه بعمل یدر له دخل کبیر ولمده شهرین.

ومنذ آنذاک وحتى الآن وبالرغم من جهدی الدؤوب وطلباتی المتکرره من هذه المنظمه لترتیب لقاء بینی وبین ابنی فمع الأسف لم أتلق إجابه وخبرا عن کون ابنی حیا أم میتا وبذلک حرمونی أنا وابنی من أبسط  حقوقنا الإنسانیه والطبیعیه ألا وهی اللقاء العائلی.

فعلى ذلک ولسبب ما حدث فی مخیم الحریه (لیبرتی) المقر الحالی لمنظمه مجاهدی خلق فی العراق من هجمات إرهابیه علیه ومجزره جماعیه هناک فیساورنی القلق والخوف على حیاه ابنی.

فأطالب أنتم المسؤولین المحترمین بترتیب الإمکانیه للقاء بسیط لی بابنی من دون مراقبه وإخافه من قبل عناصر منظمه مجاهدی خلق لیمکن لی أن أعمل بحد وسعی وقدراتی على توفیر إمکانیه المعیشه الحره لابنی بعد أن أطلعت على کون ابنی حیا سلیما معافى. وشکرا.

فاطمه أربابی – إیران

26 کانون الأول (دیسمبر) 2015

نامۀ خانوادۀ جواد عبدی به مقامات و سازمانهای بین المللی

جناب آقای جان کری وزیری خارجه آمریکا

جناب آقای بانکی مون  دبیر کل سازمان ملل

جناب آقای زید رعد الحسین کمیسر حقوق بشر سازمان ملل

سرکارخانم فلاویا بانسیری نائب رئیس کمیسرعالی حقوق بشر

جان کوبیس نماینده ویژه دبیرکل

سرکار خانم جین هول لوت نماینده ویژه کمیساریا در عراق

آنتونیو گوتیرز کمیسرعالی پناهندگان سارمان ملل

با سلام،

مدت 30 سال است که جواد عبدی برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفته بود ولی  دراین مدت هیچ خبری از او نداشتیم  بعدا فهمیدیم در کمپ اشرف در عراق است درمدت 30 سال هیچ تماس تلفنی  و هیچگونه ارتباط نامه یا اینترنتی نداریم لذا ما خانواده جواد عبدی نگران سلامت اوهستیم.

تا حالا چهار بار به کمپ اشرف ولیبرتی رفته ایم تا ملاقاتی با جواد عبدی داشته باشیم ولی سران باند رجوی اجازه ملاقات نمی دهند.

از مقام محترم سازمان ملل درخواست داریم که امکان ملاقات حضوری را داشته باشیم همچنین باند رجوی هیچگونه امکان تصمیم گیری به محبوسین لیبرتی را نمی دهند. باند رجوی برای بقاى خود که متلاشی نشود میخواهد به زور هم شده آنها را درعراق نگه دارد. خانواده جواد عبدی درخواست دارد که فرزندش در محیطی آزاد بتواند محل زندگی خود را انتخاب نماید با تشکر.

از طرف خانواده جواد عبدی

26 دسامبر 2015

It is about 30 years that Javad Abdi has gone abroad to continue education, but we have had no information about him during this period. Later we knew that he was in Ashraf camp in Iraq. During 30 years we have had no contact with him either through telephone or correspondence or Internet. Thus we as his family are anxious for his safety.

Until now we have traveled four times Ashraf & Liberty camp to meet him, but MKO leaders never permitted us to meet him. We demand you as international organizations to permit us to meet him in presence. Also, MKO does not permit prisoners in Liberty to take any decision. For their survival, MKO members want to keep them in Iraq even by force.  The family of Javad Abdi desire he can live freely.

Respectfully

The family of Javad Abdi

 26ِDecember 2015

 

 

إلى کل من:

 

السید جان کری وزیر خارجیه الولایات المتحده الأمریکیه – واشنطن

 

السید بانکی مون الأمین العام للأمم المتحده – نیویورک

 

السید زید رعد الحسین المفوض السامی لحقوق الإنسان فی الأمم المتحده – جنیف

 

السیده فلاویا بانسیری نائبه رئیس المفوض السامی لحقوق الإنسان فی الأمم المتحده – جنیف

 

السید جان کوبیس الممثل الخاص للأمین العام للأمم المتحده

 

السیده جین هول لوت الممثله الخاصه للمفوضیه السامیه للاجئین فی العراق

 

السید أنتونیو غوترز المفوض السامی للاجئین فی الأمم المتحده – جنیف

 

تحیه طیبه؛

 

إن السید جواد عبدی عضو عائلتنا غادر إیران بهدف مواصله دراسته فی خارج البلاد ولکن انقطعت أخباره عنا منذ ثلاثین عاما حتى کشفنا إنه یعیش فی معسکر أشرف معسکر منظمه مجاهدی خلق فی العراق. وخلال هذه السنوات الثلاثین لم یتصل بنا إطلاقا لا عبر الهاتف ولا عبر البرید ولا عبر الإنترنت. فعلى ذلک نحن عائله السید جواد عبدی نشعر بقلق بالغ من مصیره وأمنه وسلامته.

 

نحن توجهنا حتی الآن أربع مرات إلى معسکر أشرف ثم إلى مخیم الحریه (لیبرتی) فی العراق لیمکن لنا اللقاء بالسید جواد عبدی ولکن قاده منظمه مجاهدی خلق لا یسمح لنا باللقاء به.

 

إننا نطالبکم أنتم المسؤولین فی الدول والأمم المتحده بأن توفروا لنا إمکانیه لقاء مباشر ووجاها مع عضو عائلتنا السید جواد عبدی لأن قیاده منظمه مجاهدی خلق لا تسمح للسجناء فی مخیم الحریه (لیبرتی) بأن یتخذوا القرار بحریه وأن یتصلوا بخارج المخیم خاصه بعائلاتهم.

 

نحن عائله عبدی نطالب بإطلاق حریه الإراده والقرار لابننا جواد عبدی لیختار موقع عیشه بإرادته الحره. وشکرا.

 

عائله عبدی – إیران

 

26 کانون الأول (دیسمبر) 2015

نامۀ خانوادۀ اکبر مجردی به دفتر کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در بغداد

ریاست محترم کمیساریای امور پناهنگان سازمان ملل آقای آنتونیوگوترز– ژنو

ابتدا لازم می دانم بعنوان یک مسلمان تبریکاتم را بمناسبت آغاز سال نو میلادی  به شما و همکارانتان ابراز نمایم.

همچنین  مایلم بدانم پس از بیست سال  می توانم  برادرم اکبر مجردی را که اکنون  در کمپ لیبرتی حضور دارد , دیدار نمایم؟

او از اعضای خانواده ما است و آرزویمان همیشه  این بوده که در مناسبتها و مراسمات جشن ها از جمله عید ملی نوروز در کنار مان بوده و همچنین بتواند در آن شرکت کند ,ولی افسوس  بیست سال می گذرد ما یک زنگ تلفن و تصویر و صدایش را نشیده ایم واین از  دیسپلین  مکانی که در  آن سکونت دارد ناشی می شود .

آقای گوترز, مادرم با گذشت بیست سال نتوانست فرزندش را ملاقات نماید ودر اوج حسرت و جدایی به رحمت خدا پیوست و آیا حقوق بشری مادرم نادیده گرفته نشده است؟ در این زمینه ,کمیساریا بایستی راه حل سومی در نظر بگیرد و نقش

ه راه خروج ازاین بن بست را ترسیم نموده تا اینکه ما بتوانیم  با برادرمون ملاقات داشته باشیم  . از شما می خواهم به این درخواست من هرچه سریعتر پاسخ داده و اقدامات مقتضی را اتخاذ کنید.

جعفرمجردی ,ساکن ایران,استان اردبیل

27 دسامبر 2015

 

 

A very urgent request to the United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) in Baghdad

 

Subject: Request to visit Akbar Mojarradi, a Camp Liberty resident 

This is a request from Jafar Mojarradi in Iran to meet my brother, Akbar Mojarradi, who is living in Camp Liberty in Iraq. 

First, as a Muslim I congratulate you on the occasion of new year, I express to you and your colleagues. 

It is about 20 years that I have not met my brother, Akbar Mojarrad, who used to live in Camp Ashraf and is now in Camp Liberty. I have neither seen a picture of him nor heard his voice during all these years. I kindly ask the respectable UNHCR: 

First, to arrange a meeting for us so I can meet my brother in person. 

Second, to give my email address and phone number to him. It has been more than ten times that I have called the management of Camp Liberty and my name, family name, and phone number were put down. 

Third, to provide him with an opportunity to make an audiovisual phone call with me; i.e. through Skype or else. 

Fourth, to meet him in Camp Liberty and inform him about our health and also give us some information about my brother’s health condition. 

In the end, I would like to remind you that you are responsible for my brother’s life and you must be accountable to me. I emphasize that I am a simple independent Iranian citizen and I am not affiliated to any governmental or military organization. This request is merely intended for a family visit and family reunion and stems from my emotional feelings. All I want is to meet my brother for only 20 minutes after 20 years, and I will oblige myself to leave the place if it exceeds another minute from that 20 minutes! This is very small and practicable request. Please kindly take necessary measures in this regard. 

Jafar Mojarradi 

Ardabil, Iran 

27 December 2015

 

Anamatam13101312@gmail.com

 

 

 

السید أنتونیوغوترز رئیس المفوضیه العلیا للاجئین التابعه للأمم المتحده – جنیف

 

فی البدایه أرى من الضروری مع أنی مسلم أن أقدم أخلص تهانی وتبریکاتی لکم ولزملائکم فی المفوضیه بمناسبه بدء العام المیلادی الجدید.

 

أرید أن أعلم هل یمکن لی أن أرى شقیقی “أکبر مجردی” بعد عشرین سنه من انقطاع أخباره عنا وهو الآن فی مخیم الحریه (لیبرتی) فی العراق؟

 

إنه من أعضاء عائلتنا وکانت ولا تزال أمنیتنا أن نجده بجانبنا ویشارکنا فی المناسبات وفی الأعیاد وخاصه عید نوروز (عید رأس السنه الإیرانیه) ولکن مع الأسف مرت علینا عشرون سنه ولکن لم نسمع منه رنه هاتف بصوته ولم نر منه حتى صوره وهذا ناجم عما یسود موقع عیشه من ضوابط وقوانین خاصه لمنظمه مجاهدی خلق.

 

سیاده الرئیس غوترز؛

 

إن والدتی لم تتمکن من اللقاء بابنها بعد مضی عشرین سنه حتى توفیت قبل أیام متلهفه برؤیه ولقاء ابنها فأتساءل ألم یتم تجاهل الحقوق الإنسانیه لوالدتی؟. فعلى المفوضیه أن تقوم بإیجاد حل ثالث بهذا الصدد ورسم خریطه طریق للخروج من هذا المأزق لنتمکن نحن العائلات من اللقاء بأعزائنا فأتمکن أن ألتقی بشقیقی فی مخیم الحریه (لیبرتی) وفی تنظیم مجاهدی خلق.

 

أطالب سیادتک باستجابه طلبی هذا واتخاذ الإجراءات اللازمه بهذا الصدد فی أسرع وقت. وشکرا.

 

جعفر مجردی – إیران – محافظه أردبیل (شمال شرقی إیران).

 

27 کانون الأول (دیسمبر) 2015

پاسخ ترک

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید