زنان ذوب شده در رهبر

کریم غلامی، ایران فانوس، بیست و نهم دسامبر ۲۰۱۵:… چند روز پیش در وب سایت خبری دویچه وله سر تیتر گزارشی را به نام “زنان ذوب شده در رهبر” را دیدم. ابتدا فکر کردم که این گزارش در رابطه با سازمان مجاهدین و مسعود رجوی است، زیرا اصطلاح “زنان ذوب شده در رهبر” را مجاهدین برای اعضای شورای رهبری استفاده می کردند. بعد از چند خطی از این مطلب را خواندم، متوجه شدم که این مطلب در رابطه …

لینک به منبع

سال گذشته کتاب دیکتاتورها را خواندم. در این کتاب به بررسی تعدادی از دیکتاتورهای جهان پرداخته بود که چه نکات مشترکی در بین آنها وجود دارد. این کتاب بسیار قابل توجه بود و دید جدیدی نسبت به دیکتاتور ها پیدا کردم. چند روز پیش در وب سایت خبری دویچه وله سر تیتر گزارشی را به نام “زنان ذوب شده در رهبر” را دیدم. ابتدا فکر کردم که این گزارش در رابطه با سازمان مجاهدین و مسعود رجوی است، زیرا اصطلاح “زنان ذوب شده در رهبر” را مجاهدین برای اعضای شورای رهبری استفاده می کردند. بعد از چند خطی از این مطلب را خواندم، متوجه شدم که این مطلب در رابطه با رهبر کره شمالی است. حال اگر کل این گزارش را بخوانید و بجای “کیم جونگ اون” مسعود رجوی بخوانید کمی در رابطه با شخصیت مسعود رجوی اطلاعات به دست خواهید آورد. اگر سئوال شما این باشد که چرا من روی این گزارش کلیک کرده ام، فقط می خواهم وجه مشترک دیکتاتورها که دارای ایدئولوژی به اصطلاح انقلابی و ضد استثماری دارند را بیان بکنم و در ادامه خواهیم دید که این دو چقدر در رفتار و تفکر خود شبیه به هم هستند و وضعیت کنونی آنها و مردم شان به چه شکل است. هر کسی که مینیموم اطلاعات در رابطه با کشور کره شمالی داشته باشد، می داند که چه دیکتاتوری ظالمانه ای در کشور کره شمالی برپا کرده اند. مردمی که گرسنه هستند و از مینیموم آزادیها بدور هستند و اکثرا از چیزهای بسیار ساده امروزی مانند موبایل، اینترنت و فیسبوک اطلاعی ندارند. در حالی که این کشور تمام ثروت و ذخایر انسانی خود را صرف ارتش و تولید سلاح اتمی کرده است. این سناریو چقدر شبیه کشور خودمان است. به هر حال در حالی که اعضای سازمان مجاهدین در شرایط بسیار خطرناک و با کمترین امکانات و غذا و دارو روبرو هستند و کسانی که در تمام طول عمر خود حتی یکبار موبایل به دست نگرفته اند و آن را از نزدیک ندیده اند و یا هرگز چیزی به نام اینترنت و فیسبوک را تجربه نکرده اند، این در حالی است که رهبران آنها در کشورهای اروپایی با پول های کلان و باد آورده زندگی بسیار خوب دارند و پولی که می توانند برای نجات جان اعضای خود بکنند، خرج اجیر کردن مزدوران و نوچه های خود و یا برگزاری جشن های چند ملیون دلاری می کنند.

اولین جمله این گزارش “در کره شمالی کیم جونگ اون جایگاهی شبیه به خدا دارد.” مسعود رجوی در سازمان مجاهدین دقیقا همین نقش را دارد. هیچ کس حق ندارد کوچکترین انتقادی به او بکند و حتی فکر کردن به این که او اشتباه کرده است، یک گناه بزرگ محسوب می شود و هر فردی که به خود شهامت انقتاد کردن از مسعود رجوی را بدهد، با مجازات های خیلی شدیدی روبرو خواهد شد.

در ادامه می خوانیم “اکنون سه نسل است که در کره شمالی “کیش شخصیت” حکم‌فرماست. تبلیغات رسمی در کره شمالی حاکی از آن است که “برای دست‌یابی به جوهر جوچه و خروج از قبر خویش، برای اینکه هر روز نو و تازه بشوید، باید به این باور برسید که هرچه دارید از خلق و رهبری است”.

سالیان است که در مجاهدین اولین نمود بیرونی آن کیش شخصیت است. این را می توان در یکی از شعارهای مجاهدین بخوبی دید. شعار “ایران رجوی، رجوی ایران” پرستیدن مسعود رجوی و نشان دادن او به عنوان شخصی کامل و بدون هیچ گونه خطا و اشتباهی فردی که نقش خدا را دارد و طبق انقلاب ایدئولوژیک هر فرد که می خواهد به جوهر انقلاب ایدئولوژیک برسد، باید از “قبر” خویش خارج شود تا تولدی نو پیدا بکند. باور کنید که این اصطلاحات مجاهدین است.

در جایی دیگر می خوانیم “تصاویر او با مردان که اغلب نیز نظامیان در آن حضور دارند، کاملا با تصاویر او در کنار زنان تفاوت دارند. زنان همگی تحت تاثیر “رهبر عزیز” قرار دارند. در او “ذوب” شده‌اند، اشک می‌ریزند و در پوست خود نمی‌گنجند که او را از نزدیک می‌بینند.” این متن چقدر شبیه به شخصیت مسعود رجوی دارد. او همیشه با مردان بسیار توهین آمیز برخورد می کند و از آنان به عنوان برده و گوشت دم توپ یاد می کند، ولی با زنان به شکل دیگری است، با آن چشمان هیز و افکار پلیدش، آنان را برده جنسی خود کرده است، چنان که برای دین “رهبر عزیز” فریاد می کشند و گریه می کنند و برای “ذوب” شدن در او همه مرزهای انسانی را رد می کنند.

و همچنین می خوانیم که “در کره شمالی همه چیز تحت کنترل رهبری است. یک نگاه، یک اشاره و یا یک فرمان کافی است تا همه‌چیز طبق نظر او تغییر کند. تنها در کره شمالی است که رهبر معظم در انتخابات نیز صد درصد آرا را بدون آرای مخالف و یا ممتنع بدست می‌آورد.” در سازمان مجاهدین همه چیز تحت کنترل مسعود رجوی است. همه چیز باید طبق تمایل و رای مسعود رجوی باشد و هر چه او اراده بکند، باید همان شود و همیشه در انتخابات، بهتر است بگویم در انتصابات هایی که او تصمیم می گیرد باید همه صد در صد موافق او باشند و حتی یک رای مخالف نباید وجود داشته باشد و هر فردی که مخالف او رای بدهد، بشدت مجازات می شود. حتی بعضا به قیمت جان آن فرد مخالف تمام می شود.

همه دیکتاتورها شبیه به هم هستند و وجه مشترک با هم دارند. بهترین راه مبارزه با دیکتاتورها شناختن آن وجه مشترک است و افشا کردن و مبارزه کردن با آن است. در ادامه آدرس و متن کامل دویچه وله آمده است.

http://www.dw.com/fa-ir/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%B0%D9%88%D8%A8-%D8%B4%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B1%D9%87%D8%A8%D8%B1/g-18923095

اکنون سه نسل است که در کره شمالی “کیش شخصیت” حکم‌فرماست. در کره شمالی رهبر این کشور جایگاهی شبیه به “خدا” یافته که البته رابطه ویژه‌ای نیز با زنان دارد که در این گزارش تصویری می‌بینید:

در کره شمالی کیم جونگ اون جایگاهی شبیه به خدا دارد. کیم ایل سونگ، پدربزرگ او، ایدئولوژی “جوچه” را در کره شمالی بنیانگذاری کرد. تبلیغات رسمی در کره شمالی حاکی از آن است که “برای دست‌یابی به جوهر جوچه و خروج از قبر خویش، برای اینکه هرروز نو و تازه بشوید، باید به این باور برسید که هرچه دارید از خلق و رهبری است”.

مردم کره شمالی دهه‌هاست که در زیر سایه شعارهایی چون: “در جوچه ذوب بشوید و دستتان را به دست رهبر عزیز” بدهید؛ “با پاهای کیم جونگ حرکت کنید تا در نیمه راه نمانید”؛ “راز جوچه اتصال شما به کیم جونگ کبیراست”؛ “خود را به رهبری بسپارید تا آسمان پر از زیبایی و ستاره باشد” زندگی می‌کنند.

اکنون سه نسل است که در کره شمالی “کیش شخصیت” حکم‌فرماست. پیش از کیم جونگ اون، پدرش کیم جونگ ایل رهبر بود که یک همسر و سه معشوقه داشت. معشوقه دوم او “کو یونگ هی” تا زمان مرگ درسال ۲۰۰۴ نقش بانوی اول کره شمالی را داشت. کیم جونگ ایل، فرزند همسر دوم کیم ایل سونگ بنیانگذار حکومت سوسیالیستی کره شمالی است.

تصاویری که از کیم جون اون، که به او در آغاز زمامداری “وارث کبیر” گفته می‌شد، منتشر می‌ شوند، کاملا متفاوت هستند. تصاویر او با مردان که اغلب نیز نظامیان در آن حضور دارند، کاملا با تصاویر او در کنار زنان تفاوت دارند.

زنان همگی تحت تاثیر “رهبر عزیز” قرار دارند. در او “ذوب” شده‌اند، اشک می‌ریزند و در پوست خود نمی‌گنجند که او را از نزدیک می‌بینند.

دختران و پسران جوان در کره شمالی قادر به خواندن شمار فراوانی از آهنگ‌هایی هستند که از نظر سیاسی و ایدئولوژیک “مهندسی” شده‌اند، اما این توانایی آن‌ها در زمینه‌های دیگر و از جمله در زمینه موسیقی فولک سنتی محدودتر است.

موثرترین و ملموس‌ترین جنبه جوچه، معرفی‌شدن تقویم جدید بوده ‌است. بر اساس این تقویم جدید، زمان با تولد کیم ایل سونگ آغاز می‌شود. سالی که او متولد شد، ۱۹۱۲، اولین سال جوچه ‌است.

مدل‌های موی زنان در کره شمالی، گوناگونی کمی دارد. در یک آرایشگاه زنانه، می‌توان تصاویری را از مدل‌های توصیه‌شده مو برای زنان دید که روی دیوار نصب شده‌ است که مدل‌های جوچه نامیده می‌شوند. (عکس: شادی زنان کره شمالی پس از آزمایش بمب اتمی)

“رهبر معظم” کره شمالی اما یک تفاوت با پدر و پدربزرگ خود نیز دارد. او رفتارهای غیررسمی و خارج از قاعده در انظارعمومی را در پیش گرفته و زنان را در آغوش می‌کشد، در کنار آن‌ها در عکس‌ها ظاهر می‌شود و بازو به بازوی زنان می‌اندازد.

گروه پاپ مورانبونگ در سال ۲۰۱۲ از سوی کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، تأسیس شد. وی یکی از هواداران پر و پا قرص موزیک پاپ و بسکتبال به شمار می‌رود.

گروه پاپ مورانبونگ قرار بود اخیرا در چین برنامه اجرا کند که برنامه خود را بطور غیرمنتظره لغو کرد. شماری از سایت‌های چینی نوشته بودند “کیم جونگ اون که متأهل است، با یکی از اعضای گروه مورانبونگ رابطه عاشقانه دارد”.

در تاریخ ۲۵ ژوئیه ۲۰۱۲ میلادی، رادیو دولتی کره شمالی برای اولین‌بار تایید کرد که کیم جونگ اون، رهبر این کشور همسری به نام “رفیق ری سل-جو” دارد.

تفاوت دیگر رهبر کره شمالی با کیم جونگ ایل، پدر و کیم ایل سونگ پدربزرگ‌اش در این است که آن‌ها هرگز در رویدادهای عمومی کنار همسرانشان ظاهر نمی‌شدند.

در کره شمالی همه چیز تحت کنترل رهبری است. یک نگاه، یک اشاره و یا یک فرمان کافی است تا همه‌چیز طبق نظر او تغییر کند.

تنها در کره شمالی است که رهبر معظم در انتخابات نیز صد درصد آرا را بدون آرای مخالف و یا ممتنع بدست می‌آورد.

البته مردان در کره شمالی به گونه دیگری در جوچه ذوب می‌شوند. بر اساس گزارش روزنامه انگلیسی دیلی‌میل، دولت کره شمالی در سال ۲۰۱۴ اعلام کرد که “همه مدل‌های موی قبلی حذف شده و از این پس مدل موی رهبر تنها مدل مجاز برای آرایش موی مردان کشور است”.

“پایان”

لینک به متن کامل بحث مسعود رجوی (جزوه پرچم) که در سال ۱۳۸۲ توسط آقای مهدی خوشحال در کتاب ایشان تحت نام “ویرانسازی نیرو” منتشر شد (انتشارات پیوند، هلند، پاییز ۱۳۸۲)