در این نشست ها ضمن اینکه خودش افراد را مورد فحش و ناسزا و بی احترامی قرار می داد افراد دیگر هم بایستی کسی که سوژه نشست شده بود را با الفاظ زشت و رکیک مورد دشنام و ناسزا قرار می دادند و کسی حق سکوت کردن نداشت و بقول معروف همه بایستی موضع‌گیری می کردند در این رابطه من یادم هست که یک روز در همین نشست ها به من گفت چرا ساکت هستی و هیچ موضعگیری نمی کنی و گفت مثل حیوان نجیب که منظورش خر بود در گل گیر کرده ای؟  همچنین من یادم هست که یک روز در یکی از این نشست ها بدلیل سکوت اکثریت افراد در مقابل حرفهایش و در مخالفت با حرفهاش ایشان گفت همه شما از این لحظه از سازمان اخراج هستید و همه را از اتاق نشست بیرون کرد و گفت تا درخواست مجدد ندهید شما را به عضویت سازمان در نمی آورم ؛ که در این موقع خیلی از بچه ها ته دل خوشحال بودند که راحت می شوند از دست این فشارهای روحی و روانی و جسمی فراوانی که از سوی سازمان روی شان وارد می شود. لذا کسی از ما که در محوطه پایگاه اور سور واز بودیم تمایلی نداشت که اقدام به نوشتن تقاضا نامه عضویت مجدد در سازمان بدهد. لذا در این هنگام مهوش سپهری و مهدی ابریشم چی کادر های بالای سازمان را مامور کردند که ما را وادار به نوشتن تقاضا نامه عضویت در سازمان نوشته و از خانم مهوش سپهری عاجزانه و با التماس بخواهیم که از سر تقصیرات ما بگذرد و قول می دهیم که جبران کنیم

نشست های دیگ و دیگچه در اروپا 

مروری بر یک تجربه تلخ  ـ خاطرات علی جهانی ـ قسمت 12 :نشست های دیگ و دیگچه در اروپا

لینک به قسمت قبلی

علی جهانی ـ 20.02.2016

همانطور که در قسمت قبلی اشاره کردم رجوی برای سرکار گذاشتن نیروهای سازمان در سال هفتاد و سه حدود هزار نفر از کادر های تشکیلاتی را به قول خودش برای  کمک به مریم و همچنین هموار کردن مسیر سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران ؛ به اروپا اعزام کرد و ایشان شخصا اکیپ های اعزامی را توجیه می کرد و در این رابطه من یادم هست که اکیپ ما را ساعت دوازده شب اعزام نزد ایشان در پایگاه جلال زاده در بغداد بردند و ایشان ما را توجیه کرد و گفت که بایستی برای کار مالی اجتماعی و کار نیرویی به خارج کشور اعزام شوید و گفت بایستی حواسمان باشد آب بندی انقلاب تان سوراخ نشود و در بقول خودش دنیای بورژوازی غرق نشوید و بعدش هم روی تک تک ما فوت کرد و ما را راهی نمود که ما هم به اروپا رفتیم و به کار مالی اجتماعی و کار نیرویی مشغول شدیم. اما بدلیل مشکلاتی نظیر ؛آشنا نبودن به محیط و بلد نبودن زبان و فشار های روحی و روانی و جسمی فراوانی که از سوی سازمان به ما وارد می شد که بایستی حتما به راندمان کاری بالایی که مریم مشخص کرده بود برسیم که طبق تعهدی که ایشان برای هرکدام از ما مشخص کرده بودند ما بایستی روزانه دو هزار دلار در کار مالی اجتماعی پول جمع آوری می کردیم که طبعا چنین کاری غیر قابل دسترسی بود و همچنین بر اثر فشار های روز افزون بر نیروهای سازمان از طرف مریم رجوی و دیگر مسولین؛ سازمان با یک ریزش نیرویی مواجه شد و حدود سیصد نفر از کادر های تشکیلاتی در اروپا اعلام جدایی کردند که در این رابطه می توان از خانم خجسته آزادی که در ارتش به اصطلاح آزادی بخش در عراق فرمانده یگان من بود و همچنین خانم معصومه زرندی که مسئول جنوب سوید در شهر های مالمو و یوتوبوری بودند از سازمان جدا شده و با یکی از هواداران سازمان ازدواج کرد و یا اقای رضا طیبی که جزو زندانیان سیاسی آزاد شده بود که حدود ده سال در ایران حبس کشیده بودند که از سازمان جدا شدند و این یک ضربه بزرگی به لحاظ تشکیلاتی و به لحاظ انقلاب کذایی مریم برای سازمان و بطور خاص رهبری سازمان محسوب می شد. لذا به همین خاطر سازمان احساس خطر کرد و ابتدا رجوی به ترفند اینکه الان داریم به سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران نزدیک می شویم و ارتش به اصطلاح آزادی بخش بایستی آماده سرنگونی بشود و طی یک پیامی تحت عنوان بهار استراتژیک تعداد زیادی از کادر های تشکیلاتی را که بقول خودشان پاشل و مسئله دار شده بودند به عراق برگرداند و همچنین بعدش که همه ما را از سراسر کشور های اروپایی و آمریکا و کانادا در پاریس جمع کرد و یک سری نشست هایی تحت عنوان نشست های دیگ با مسئولیت خانم مهوش سپهری با اسم مستعار نسرین در اور سور واز پایگاه مریم رجوی راه اندازی کرد این نشست ها که حدود یک ماه طول کشید به این دلیل نشست دیگ نام گرفت که انموقع اقای هزار خانی عضو به اصطلاح شورای ملی مقاومت به مریم رجوی گفته بود که شما کادر های تشکیلاتی را در یک دیگ بزرگ گذاشته اید و دارید کله های شان را می پذید. بله دوستان در این نشست مهوش سپهری با رکیک ترین الفاظ ما را مورد اهانت قرار می داد و می گفت علت اینکه به تعهدی که مریم رجوی برای شما مشخص کرده نرسیده اید اینست که غرق جیم هستید و دنیای بورژوازی دل شما را برده است.  در این نشست ها ضمن اینکه خودش افراد را مورد فحش و ناسزا و بی احترامی قرار می داد افراد دیگر هم بایستی کسی که سوژه نشست شده بود را با الفاظ زشت و رکیک مورد دشنام و ناسزا قرار می دادند و کسی حق سکوت کردن نداشت و بقول معروف همه بایستی موضع‌گیری می کردند در این رابطه من یادم هست که یک روز در همین نشست ها به من گفت چرا ساکت هستی و هیچ موضعگیری نمی کنی و گفت مثل حیوان نجیب که منظورش خر بود در گل گیر کرده ای؟  همچنین من یادم هست که یک روز در یکی از این نشست ها بدلیل سکوت اکثریت افراد در مقابل حرفهایش و در مخالفت با حرفهاش ایشان گفت همه شما از این لحظه از سازمان اخراج هستید و همه را از اتاق نشست بیرون کرد و گفت تا درخواست مجدد ندهید شما را به عضویت سازمان در نمی آورم ؛ که در این موقع خیلی از بچه ها ته دل خوشحال بودند که راحت می شوند از دست این فشارهای روحی و روانی و جسمی فراوانی که از سوی سازمان روی شان وارد می شود. لذا کسی از ما که در محوطه پایگاه اور سور واز بودیم تمایلی نداشت که اقدام به نوشتن تقاضا نامه عضویت مجدد در سازمان بدهد. لذا در این هنگام مهوش سپهری و مهدی ابریشم چی کادر های بالای سازمان را مامور کردند که ما را وادار به نوشتن تقاضا نامه عضویت در سازمان نوشته و از خانم مهوش سپهری عاجزانه و با التماس بخواهیم که از سر تقصیرات ما بگذرد و قول می دهیم که جبران کنیم تا ایشان با درخواست ما موافقت نمایند و ما را مجدداً به عضویت سازمان در بیاورند. البته چنانچه همه می دانند اینها همه اش فیلم و حقه بازی بود تا ما وادار به پذیرش این فشارها و قبول تعهدی که برای ما در نظر گرفته بودند بکنند وگرنه هرگز نمی خواستند که این همه را از سازمان اخراج کنند. البته این نشست ها بعدا در کشور های محل اقامت ما توسط مسولین کشور ها تحت عنوان نشست های دیگچه هر هفته ادامه داشت که ما انموقع که در آلمان اقامت داشتم مسول کشور آلمان خانم مهناز شهنازی بود که هر هفته این نشست ها را دنبال می کرد و ما بایستی در قبال راندمان کم و نرسیدن به تعهد حساب پس می دادیم و من یادم هست که خانم مهناز شهنازی همیشه به ما در آلمان می گفت شما به خواهر مریم و خواهر نسرین قول داده اید که به تعهدات مالی و نیرویی که برایتان مشخص کرده ایم برسید پس چرا به تعهد خود نرسیده اید؟ 

___________________________________________

سجودی:آیا وجدان های به خواب رفته،روزی بیدار میشوند؟

احسان بیدی: برجام، طناب دار مسعود رجوی

افشای ترفند دجالگرانه فرقه رجوی در آلبانی

میلاد آریایی: عربستان سعودی و سرمایه گذاری ببیشتر روی مجاهدین ـ قسمت پایانی

ترجمه مصاحبه آقای احسان بیدی با روزنامه دیتاـ آلبانی

نظرت درمورد مجاهدین دیگری که به آلبانی خواهند آمد چیست؟ شنیده ام که قرار است دوهزار نفر دیگر بیایند. این تعداد که آمدند نباید به آنها آزادی زیادی داده شود…

• ادامه مطلب

میلاد آریایی:انتخابات ایران و شوک سیاسی برای نا باوران

آنچه اما مردم ایران در این روزهای تحول ساز از خود نشان دادند دقیقا مبین شعور سیاسی و دل نگرانی های بموقع در باره آینده را نشان میدهند و ضمن شرکت تعیین کننده در انتخابات با یک تو دهنی محکم به گروههای وابسته ای چون مجاهدین راه خود را از آنان …

• 132 views

• ثبت یک دیدگاه
• منتشر شده در : ۱۳ اسفند ۱۳۹۴ , ساعت ۱۵:۱۷

• ادامه مطلب

علی جهانی: دوستان و دشمنان از نظر فرقه رجوی

به چند نمونه از دوستان و دشمنان از دید رجوی رهبر فراری ؛ که خودش را رهبر عقیدتی مادام العمر این سازمان فرقه گرا می پندارد ؛ اشاره ای گذرا می کنم :یکم: از نظر رجوی در میان کشورها؛تمامی کشورهایی که ضد منافع ملی مردم ایران هستند و از راه حل های خشونت آمیز علیه ایران حمایت …

• 174 views

• ثبت یک دیدگاه
• منتشر شده در : ۱۰ اسفند ۱۳۹۴ , ساعت ۱۵:۲۱

• ادامه مطلب

مصاحبه احسان بیدی با روزنامه “دیتا” در آلبانی

گفته بودیم که استقامت وایستادگی ما مسعودرجوی را خواروذلیل خواهد کرد مصاحبه من با یکی از روزنامه های اینجا که درمورد مجاهدین وتهدیدات انها صحبت کردم احسان بیدی ـ 8 اسفند 1394 منبع : فیس بوک آقای احسان بیدی مصاحبه احسان بیدی با روزنامه “دیتا” (تبعات ورود تعداد کثیری از مجاهدین به آلبانی را جدی بگیریم) نجات …

• 181 views

• ثبت یک دیدگاه
• منتشر شده در : ۸ اسفند ۱۳۹۴ , ساعت ۱۲:۳۸

• ادامه مطلب

مصاحبه سبحانی با سیاوش رستار ـ مسعود رجوی در اشرف دنبال ” خون” بود. قسمت ۴

سازمان مجاهدین خودتون میدونید که با دجالیتهای خاص خودش و نشستهایی که مسعود رجوی می گذاشت، کتمان یکسری حقایق را میکرد ولی توی محفلهای درونی خب من مهرداد بهره وند رو دیدم که بنگال و اتیش زد اومدم بعدشم یخه شو گرفتم  و گفتم مهرداد  ببین تواین بنگال و اتیش …

• 221 views

• ثبت یک دیدگاه
• منتشر شده در : ۴ اسفند ۱۳۹۴ , ساعت ۱۴:۳۰

• ادامه مطلب

سجودی:آیا وجدان های به خواب رفته،روزی بیدار میشوند؟

  سومین سری از خانواده های قربانیان اسیر در لیبرتی تلاش فراوانی کردند که بتوانند چند دقیقه با فرزندانشان در کمپ لیبرتی عراق ملاقات کنند اما متاسفانه مسعودر جوی رهبر مجاهدین خلق این اجازه را در مقابل چشمان مسئولین کمیساریای عالی پناهندگان و سایر مدعیان حقوق بشر نداد . اما این خانواده ها اگر جه فرزندان خود