خیانت حاج مسعود رجوی به ملت ایران و اعضای اسیر در فرقه اش

مجید روحی، ایران اینترلینک، نوزدهم می ۲۰۱۶:… روزی که حاج مسعود رجوی پشت به مردم و میهن نمود، از صف خلق جدا و لباس خیانت به تن کرد، حاج مسعود رجوی و فرقه اش را منافق نامیدند، چون دورویی و هزار چهره ای پیشه کرد. سکه فرقه گرایی حاج مسعود رجوی که آن رویش نفاق، خیانت، مزدوری، ایران ستیزی، خشونت، ترور، جاسوسی و هزار رفتار و عمل ناشایست دگر بود. آری حاج مسعود رجوی ارزش و اعتبار خود و فرقه اش … 

لینک به ایران اینترلینک

لینک به منبع (صفحه فیسبوک)

خیانت حاج مسعود رجوی به ملت ایران و اعضای اسیر در فرقه اش

 روزی که حاج مسعود رجوی پشت به مردم و میهن نمود، از صف خلق جدا و لباس خیانت به تن کرد، حاج مسعود رجوی و فرقه اش را منافق نامیدند، چون دورویی و هزار چهره ای پیشه کرد. سکه فرقه گرایی حاج مسعود رجوی که آن رویش نفاق، خیانت، مزدوری، ایران ستیزی، خشونت، ترور، جاسوسی و هزار رفتار و عمل ناشایست دگر بود. آری حاج مسعود رجوی ارزش و اعتبار خود و فرقه اش را به بهایی ناچیز فروخت و از دست داد. حاج مسعود رجوی و فرقه اش فریب لبخند شیطانی بیگانگان و دشمنان ایران را خورد، چه زود به مهره اجنبی، آلت و ابزار امپریالیسم و صهیونیسم جنایتکار تبدیل شد، حاج مسعود رجوی و فرقه اش چون سخت نیازمند بود، برای ادامه حیات ذلت بارش مجبور شد به مزدوری و نوکری اجنبی تن بدهد، نمونه اش همدستی با صدام حسین دیکتاتور بود که در اولین مسیر انحرافش سنگ تمام گذاشت

بزرگترین خیانتی که حاج مسعود رجوی مرتکب شد خیانت به ملت ایران در همکاری با دشمن متجاوز به خاک میهن بود خیانتی که حاج مسعود رجوی و فرقه اش در زمان جنگ کرد و عملا در طرف صدام حسین دیکتاتور وارد جنگ با مرزبانان و مدافعان میهن گردید از حافظه تاریخ محو نخواهد شد

حاج مسعود رجوی و فرقه اش در همین راستا با انجام عملیات خیانتبار فروغ جاویدان مسبب کشته شدن هزاران نفر شد و با تاکتیکهای نظامی بسیار غلط و کودکانه اعضای اسیر در فرقه اش را به سمت مرگ سوق داد

حاج مسعود رجوی سپس برای سرپوش گذاشتن بر این شکست خفت بار وارد انقلاب ایدئولوژیک درونی و بحث طلاق همگانی شد که در پشت آن خیانت ها و جنایت های بسیاری نهفته بود دهها نمونه از این موارد را میتوان نام برد ولی من میخواهم در این مقاله به اشتباهات و خیانتهای حاج مسعود رجوی در سالهای بعد از سقوط صدام حسین دیکتاتور بپردازم

حاج مسعود رجوی بعد از سرنگونی صدام حسین دیکتاتور از همه بهتر می دانست که عراق جای ماندن برای او و اعضای اسیر در فرقه اش نیست و باید قید عراق را بزند ولی چون حاج مسعود رجوی رهبری بی جربزه و ترسوست، که جرأت اعتراف به اشتباه را ندارد،

حاج مسعود رجوی سیاست جدیدی در پیش گرفت و در پیامی که به اعضای اسیر در فرقه اش فرستاد اعلام کرد که صاحبخانه عوض شده و الان در عراق صاحبخانه جدیدی به اسم آمریکا آمده و باید با او کنار آمد، که در عالم سیاست معنایش این است که باید از این لحظه مزدوری آمریکا را نمود. از آن لحظه خوش خدمتی به افسران آمریکایی شروع شد، همان آمریکایی که روزی برایش سرودی ساخته بودند و می گفتند

سرکوچه کمینه، مجاهد پر کینه آمریکایی بیرون شو، خونت روی زمینه

ولی دیگر حتی پخش آن سرود و سرودهای مشابه در قرارگاه های در فرقه حاج مسعود رجوی ممنوع شد و مبارزه ضد امپریالیستی و شعار مرگ بر آمریکا از حافظه حاج مسعود رجوی و فرقه اش هم پاک گردید

زنان فرقه که حاج مسعود رجوی را در راس قدرت قرار داده بودند به فرمان حاج مسعود رجوی با حرکات و رفتارهای جلف و زننده در برابر سربازان و فرماندهان آمریکایی تلاش میکردند تا دل آنها را بدست بیاورند.

زنانی که در برخورد با اعضای اسیر در فرقه که زیردستشان بودند همچون سگ وحشی و هار با اعضای اسیر در فرقه رفتار میکردند و از توهین و افترا به اعضای اسیر در فرقه از زن و مرد کوتاهی نمی کردند تا به اصطلاح حاج مسعود رجوی که حرفهای مزخرف زیاد میزد نرینه وحشی مردان و ماد زنان را کنترل کنند در برابر آمریکایی ها چه خوش رقصی ها که نمی کردند، مصداق این را از خود مریم قجر عضدانلو می توان مشاهده کرد

دقت کنید به پوشش مریم قجر عضدانلو در کنفرانسها و میتینگهایی که با شخصیتهای سیاسی و نظامی آمریکایی و اروپایی می گذارد، جوراب استریت نازک با دامنی نسبتا کوتاه و خنده ها و حرکات زننده او در در طول گردهمایی ها

در عین حال حاج مسعود رجوی که دیگر می دید شرایط تغییر کرده و الان صدامی وجود ندارد که بتواند زیر سایه حمایتهای بی دریغ او با خیال آسوده به سرکوب فیزیکی و روانی اعضای اسیر در فرقه اش بپردازد مجور شد تا تاکتیک عوض کند و کمی رفتار نرم از خود نشان دهد

در اوایل اشغال عراق توسط نیروهای آمریکایی یک فضای نسبتا باز توسط حاج مسعود رجوی در فرقه اش ایجاد شد و همین اشتباه حاج مسعود رجوی را به ورطه فروپاشی کامل تشکیلاتی کشاند و بعد از آن حاج مسعود رجوی هر قدر خواست به دوران قبل برگردد و سرکوب استالینی خود را از نو شروع کند دیگر آنطور که باید و شاید در این سرکوب موفق نبود
در عین حال حاج مسعود رجوی و مسئولین بالای فرقه اش دروغ پشت دروغ میگفتند در بحث ها و خطوط سیاسی به اعضای اسیر در فرقه القا می گردید دروغ هایی که باعث کشته شدن یا فوت بیش از صد نفر از زمان روی کار آمدن حاکمیت جدید در عراق شد

حاج مسعود رجوی که خود جرأت ماندن در صحنه را نداشت، چون حاج مسعود رجوی هرگز اهل فداکاری و از خودگذشتگی نبوده و نیست و این را در سرفصل های مختلف به اثبات رسانده است، این بار هم به سوراخ موشی خزید و از آنجا فرامین و دستورات خود را به اجرا گذاشت

یکی از دروغ های حاج مسعود رجوی به اعضای اسیر در فرقه اش که در هر نشستی به آنها میگفت این بود که نیروهای آمریکایی هرگز عراق را ترک نخواهند کرد چون این کار به معنای تقدیم دو دستی عراق به دست رژیم ایران می باشد، حاج مسعود رجوی میگفت آمریکا نیامده که کشته بدهد میلیاردها دلار صرف مصارف جنگی بکند میلیاردها دلار صرف بازسازی عراق بکند، میلیاردها دلار صرف استقرار نیروهای خود در عراق بکند بعد بیاید به نیروهای نظامی خود بگوید از عراق بیرون بروید.

حاج مسعود رجوی با همین استدلال قبل از آغاز تهاجم میگفت که آمریکا هرگز به عراق حمله نخواهد کرد

اما در عمل چه شد؟

دیدیم که آمریکا به عراق حمله کرد و این کشور را اشغال نمود و از عراق خارج شد و حتی یک سرباز خود را هم در عراق باقی نگذاشت

ولی حاج مسعود رجوی آنقدر پررو و وقیح است که هربار که میدید آمریکا به لحظه خروج نزدیک تر میشود توجیه جدیدی برای اعضای اسیر در فرقه اش می تراشید

وقتی دولت جرج دبلیو بوش با دولت مالکی قرارداد معروف به قرارداد سوفا را امضا کرد که بر طبق آن قرار شد نیروهای آمریکایی تا ۲۰۱۱ از عراق بیرون بروند بازهم حاج مسعود رجوی پایش را در یک کفش کرده بود که هرگز به ذهن خود خطور ندهید که آمریکا از عراق بیرون برود

دولت بوش رفت و اوباما آمد، حاج مسعود رجوی با جدیت تمام سیاست خروج اعضای اسیر در فرقه اش را از عراق پیش برد ولی حاج مسعود رجوی همچنان به اعضای اسیر در فرقه اش میگفت که آمریکا همه نیروهای خود را بیرون نمیکشد و قرار است حدود بیست هزار نیرو بماند بعد حاج مسعود رجوی دید خیر هیچ کسی نمیماند گفت قرار است نیروهای نظامی خصوصی که مشهور به بلک واتر هستند به عراق بیایند که آنها هم وقتی آمدند در تعداد محدود بودند که فقط برای حفاظت از سفیر و کارکنان سیاسی آمریکایی در عراق بود

حاج مسعود رجوی اینها را میگفت چون میدید اعضای اسیر در فرقه اش نگران هستند که بعد از رفتن آمریکایی ها چه کسی حفاظت را به دست خواهد گرفت

آمریکا هم رفت و حفاظت دست نیروهای عراقی افتاد که جریانات بعد از آنرا شاهد بودیم

* در پایان * نگاهی سطحی به سرکوب اعضای اسیر در فرقه رجوی

فرقه ها با تکنیک های روانی و روش های کنترل ذهن، دفاع روانی فرد را به گونه ای از بین می برند که توان نه گفتن را از دست می دهد و هر دستوری را بدون بررسی آن به انجام می رساند این شیوه همان مغزشویی است که فرقه ها از آن بهره می برند گاه با استفاده از گرایشات مذهبی افراد در جهت نیل به اهداف خود، آن ها را فریب می دهند و با مغزشویی آن ها را به ترور و یا خودکشی وادار می کنند حاج مسعود رجوی در فرقه اش شیاد و در عین حال بی رحم هست که با سوءاستفاده روانی و استثمار ذهنی نسبت به جذب اعضای اسیر فرقه اش اقدام کرده است آزادی اعضای اسیر در فرقه اش را سلب نموده

خیلی ها که از بیرون به مناسبات فرقه گرایانه حاج مسعود رجوی نگاه میکنند فکر می کنند حاج مسعود رجوی و فرقه اش دارای دنیایی پر از صفا و صمیمیت هستند و هیچ فرقی بین سر و بدنه وجود ندارد و به قول خودشان در دنیایی عاری از طبقات و در جامعه بی طبقه توحیدی که حاج مسعود رجوی هر بار دم از آن میزند زندگی می کنند

ولی آیا در واقعیت هم همینطور است؟

من خودم سالهای زیادی در کنار این اعضای اسیر در فرقه رجوی زندگی کردم و لحظه به لحظه وقایعی که در آنجا میگذرد را دیده و لمس نمودم

یکی از موارد رابطه ای است که بین حاج مسعود رجوی و اعضای اسیر در فرقه اش وجود دارد ظاهر امر را که نگاه میکنی هیچ فرقی بین اعضای اسیر در فرقه وجود ندارد و همه یکسان می باشند، همه در یک سالن غذاخوری و سر یک میز غذاخوری غذا میخورند، فرمانده با اعضای پایین دست در یک آسایشگاه استراحت می کنند، نوع غذای همه یکسان است، همه یک دست لباس می پوشند و در کل همه چیز برای همه یکی و برابر می باشد * البته این ظاهر قضیه می باشد* حال بیاییم کمی این جسم را کالبد شکافی کنیم تا ببینم چه چیزی در درون آن وجود دارد

قبل از هرچیزی خط قرمزی است که بین اعضای اسیر در فرقه رجوی و حاج مسعود رجوی رهبر فرقه و همچون مژگان پارسایی، صدیقه حسینی، زهره اخیانی و مسئولین بالای نهادها و شاخه های فرقه رجوی که همه در دستان زنان است وجود دارد

البته بودن در میان آنها و دیدن شرایط زندگی آنها امری است که هرکس نمیتواند آنرا ببیند ولی نمونه هایی وجود دارد که هم خود دیده ام و هم از اعضای اسیری که اقوام نزدیک آنها در راس فرماندهی بودند و با آنها محفل داشتم به من گفته اند

بعنوان مثال من خود چند بار نزد خواهران شورای رهبری رفته ام برای غذا خوردن امری که برای برخی اعضای اسیر انجام می دهند تا دل آنها را بدست بیاورند و با این ترفند آنها را در مناسبات فرقه نگه دارند

امکانات رفاهی که دست خواهران شورای رهبری می باشد به راحتی میتوان گفت در دستان حداقل یک نماینده پارلمان کشور اروپایی وجود دارد

بهترین سیستمهای گرمایشی و سرمایشی، اینترنت، سه دستگاه لپ تاپ و کامپیوتر، تلویزیون و ماهواره، یخچال اختصاصی برای اتاق که در آن انواع خوردنی ها وجود دارد و سایر امکانات
همچنین خواهران شورای رهبری که قبلا فرزند داشتند و به دستور حاج مسعود رجوی کانون گرم خانواده را از هم پاشاند و کودکان را به اروپا فرستاد مانند * حنیف بالی * و بعد دوباره به دستور حاج مسعود رجوی با دروغ و کلک همه فرزندان فرقه را از اروپا به فرقه اش اورد و با زور لباس نظامی تنشان کرد همین خواهران شورای رهبری چند بار در ماهفرزندانشان را نزد خود صدا میکردند وقتی به مقر برمیگشت وسایلی با خود به همراه می آورد که قابل باور نبود

بهترین لباسها و ادکلنها و رادیو که داشتن و گوش کردن به آن ممنوع بود ولی برای او داده شده بود همچنین لپ تاپ و دوربین عکاسی و دهها چیز دیگر

چیزهایی که برای دیگران فکر کردن به آن هم ممنوع بود و داشتن آن قدغن همچون رادیو و دوربین عکاسی حتی ادکلن هم محدود بود و فقط ادکلنهایی قابل استفاده بود که کیفیت بسیار پایینی داشتند چرا که ادکلن نماد بورژوازی و سرمایه داری است و ضد انقلاب مریم قجر عضدانلو می باشد ولی خود خواهران شورای رهبری و زنان مطلقه حاج مسعود رجوی از بهترین آنها استفاده می کردند

در اسارتگاه اشرف که بودیم همه خواهران شورای رهبری یک ماشین مدل بالای هوندا در اختیار داشتند و برای رفتن از یک مقر به مقر دیگر که فاصله آن چندان هم زیاد نبود و گاهی اوقات حتی فاصله آن سیصد متر هم نبود از آن ماشین استفاده می کردند ولی به اعضای اسیر و پایین دست خود میگفتند برای رفتن به جایی مثلا به قرار پزشکی باید پای پیاده بروی چون دولت مالکی سوخت را تحریم کرده و کمبود سوخت داریم و وسیله نقلیه ای برای جابجایی وجود ندارد اعضای اسیری در فرقه رجوی وجود داشتند که در عملیات نظامی معلول شده بودند و تردد برایشان سخت و بعضا امکان ناپذیر بود ولی باید پای پیاده از این مقر به آن مقر می رفتند

بعد از تحویل حفاظت اسارتگاه اشرف به نیروهای عراقی حاج مسعود رجوی و فرقه اش اعلام کردند که دولت عراق محدودیت برق برای ما گذاشته و از طرفی هم سوخت و پول نداریم که ژنراتورها را روشن کنیم بنابراین در تابستان نمیتوانیم کولرهای گازی و آبی را روشن کنیم مگر فقط برای دو سه ساعت در طی روز اما در همین محدودیت برق و سوخت خواهران شورای رهبری که زنان مطلقه حاج مسعود رجوی در اتاقهای فرماندهی خود تمام روز کولرهایشان روشن و فعال بود و معلوم نبود آیا مالکی سوخت را فقط برای اعضای اسیر در فرقه و پایین دست محدود و ممنوع کرده یا اینکه موضوع چیز دیگری است؟

آخر خدا رو شکر خواهران شورای رهبری واتاقهایشان هم که یکی دو تا یا ده تا و بیست تا نبود که بگوییم باشد محدود است ماشاالله بالای دویست اتاق در سطح اسارتگاه اشرف خاص خواهران شورای رهبری بود که مستمر کولرهایشان روشن بود تا مبادا خواهران شورای رهبری ناموس ایدئولوژیک حاج مسعود رجوی * اصطلاحی که حاج مسعود رجوی برای خواهران شورای رهبری گذاشته بود و آنها را ناموس ایدئولوژیک خود میدانست * گرمازده نشوند

اما مردان بدبخت از ساعت شش و نیم صبح تا ساعت دوازده و نیم باید در گرمای بالای پنجاه درجه سانیتگراد اسارتگاه اشرف به کارهای سختی همچون بنایی، ساخت کانکس، کلنگ زدن و درست کردن باغچه و کارهایی از این قبیل مشغول میشدند، البته یک تعداد بسیار محدودی به کار با افراد عراقی مشغول بودند که تعداد آنها هم اندک بود ولی همانها هم باید در اتاقهایی با افراد عراقی به کار چت یا نامه نگاری مشغول میشدند که هیچ وسیله سرمایشی در آن وجود نداشت

صد در صد در اسارتگاه لیبرتی هم وضعیت همینطور هست و فرقی ندارد خواهران شورای رهبری امکانات بالا را دارند و همچنین دیگر زنان بدبخت فرقه و همچنین مردان از کمترین امکانات بی بهره هستند

چرا خواهران شورای رهبری در اسارتگاه لیبرتی میگفتن دولت عراق چه جنایتهای علیه فرقه رجوی میکند ؟

چون دولت عراق اجازه نداده بود به خواهران شورای رهبری ماشین های لوکسشان را به اسارتگاه لیبرتی بیاورند و خواهران شورای رهبری مجبور شدند روی سنگلاخ های اسارتگاه لیبرتی راه بروند و راه رفتن برای خواهران شورای رهبری روی سنگلاخ ها سخت بود

ولی اعضای اسیر در فرقه صد در صد خوشحال بودند چون برای اعضای اسیر در فرقه رجوی که فرقی نمیکرد که در اسارتگاه اشرف هم همین بدبختی را داشتند و حتما دعا میکردند مالکی دستت درد نکند کاری کردی که حداقل این خواهران شورای رهبری تنبل و مفت خور مجبور باشند کمی راه بروند و بفهمند اعضای اسیر پایین فرقه رجوی چه می کشند

خواستم فقط گوشه ای از واقعیتهای مناسبات به اصطلاح جامعه بی طبقه توحیدی حاج مسعود رجوی را به شما نشان داده باشم

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ