نامه سرگشاده به خانم عاصمه جیلانی جهانگیر، گزارشگر سازمان ملل در امور ایران
میر باقر صداقی، ایران ستارگان، سوئیس، دهم ژانویه ۲۰۱۷:… در نا امیدی مطلق تنها راه چاره من و ما خانواده ها این است صدای خفه شده خود هر جور هم که شده به گوش جهانیان برسانیم و انتظار دارم شما به من و ما امکان ملاقات حضوری دهید تا جنایتها فرقه رجوی را در حق خود و نیروها را بیان کنم . من حاضر هستم در مورد خود و دیگر دوستانم در مناسبات فرقه رجوی …
نامه سرگشاده به خانم عاصمه جیلانی جهانگیر، گزارشگر سازمان ملل در امور ایران
با سلام و درود فراوان به خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه حقوق‌بشر در امور ایران , خانم عاصمه شما اخیرا به حق نسبت به تهدید سلامتی زندانیانی که اقدام به اعتصاب‌غذای طولانی در اعتراض به بازداشت خود دست زده‌اند ابراز نگرانی کردید و هشدار دادید . من بنوبه خود این حس شما را ستایش و تحسین میکنم اما بعنوان یک قربانی که به مدت ۱۵ سال در مناسبات فرقه رجوی زندانی بودم باید به شما بگویم حبس ما در فرقه رجوی با اعمال شاقه بود. من از شما انتظار دارم صدای ما فراموش شده گان را نیز بشنوی خانم عاصمه در مناسبات فرقه رجوی ما زندانیهای بدون ملاقاتی بطور معمول در بیست وچهار ساعت حدود بیست ساعت بیگاری میدادیم در مقابل این کار طاقت فرسا هیچ مزدی دریافت نمیکردیم بدستور مریم و مسعود رجوی از دنیای بیرون بطور کامل قطع بودیم حس دوست داشتن و تملک خانواده گی از ما دزدیده شده بود نمیتوانسیتم ارتباط خانواده گی داشته باشیم در مناسبات فرقه رجوی نه هویتی داشتیم نه سند مدرک و شناسنامه ای . مریم و مسعود رجوی میگفتند شما سند وهویت را برای چی میخواهید هویت مریمی برای شما کافیست مریم و مسعود رجوی به ما القای میکردند بعد از مرگ هم شما به صفت رهبرعقیدتی تان شناخته خواهید شد .
من خوشبختانه بعد از آمدن آمریگائیها به عراق با تعریف استاتوی فردی نفرات در اشرف به کمک آمریکائیها توانستم جدا شوم اما بدلیل تبانی این فرقه با پنتاگون بمدت چهار ونیم سال دیگر در زندان تیف ساخته مجاهدین در حبس دیگری بودم . وحال بعد از سالها دربدری در کشور سوئیس مشغول زنده گی عادی هستم اما متاسفانه برادر من میر واقف صداقی در اسارت این فرقه است بیست و هفت سال است که برادرم با مادرم هیچ گونه تماسی نداشته است این فرقه امکان هر گونه ملاقات خانواده گی را از ما خانواده ها گرفته است مراجعه و شکایات ما خانواده ها به مراکز بین المللی از جمله صلیب سرخ و یو ان اچ سی آر هم راه به جائی نبرده است .
در نا امیدی مطلق تنها راه چاره من و ما خانواده ها این است صدای خفه شده خود هر جور هم که شده به گوش جهانیان برسانیم و انتظار دارم شما به من و ما امکان ملاقات حضوری دهید تا جنایتها فرقه رجوی را در حق خود و نیروها را بیان کنم . من حاضر هستم در مورد خود و دیگر دوستانم در مناسبات فرقه رجوی شهادت دهم که چگونه مورد شستشوی مغزی قرار میگرفتیم .من حاضر هستم به شما شهادت دهم که چگونه در فرقه رجوی تشویق میشدیم دست به خشونت زده ودر دهان قرص سیانور بشکنیم و چگونه این فرقه میخواست از ما نیروها ماشین جنگی بسازد . در سالهای بعد از هشتاد هجری شمسی بدلیل تناقضات اعتقادی در مناسبات فرقه رجوی به بیماری افسرده گی و اعصاب دچار شده بودم علاوه بر سر دردهای مستمر هفته ای چند بار خونریزی شدید داشتم یعنی خون بیرون میرفتم اما این فرقه در کمال ناباوری به من مارک تمارض میزد تا بگوید بدلیل فرار ازکار و مسئولیت خود را به مریضی زده ام و هر روز برای من نشستهای انتقادی دیگ راه میانداختند تا در مقابل خواسته های آنها بشکنم و تناقضاتم با دستگاه آنها را بگویم و به خود مارک بزنم که در دنیای جیم و شیطان رجیم یعنی گناههای اخلاقی از رهبری مجاهدین و ارزشهای آنها بیگانه شده ام بدلیل این فشارها بی حد و حصرتنها در مقر ما یعنی قرار گاه موزرمی سه نفراز دوستانم ایوب …. اسماعیل ….. فریدون دچار بیماری عصبی شده بودند و تمامی موهای سر و صوتشان ریخته بود .
خانم عاصمه اگر بحث شکنجه و زندان واقعی است من و ما جدا شده گان هم زندانیان واقعی فرقه رجوی بودیم و در این فرقه مورد شکنجه و آزار و اذیت قرار گرفتیم از اینرو بجا میدانم شما بما فرصت و اجازه صحبت دهید تا با حضور درجلسات شما در مقر ویژه حقوق بشر ژنو شهادت داده و هر آنچه که بر سر من و ما در مناسبات فرقه رجوی آمده هست را بیان کنیم با تشکر فراوان
میر باقر صداقی سوئیس
