مجاهدین خلق هنوز آماده مبارزه هستند (اعتصاب غذای نمادین و شاهین قبادی)ا
ایران دیدبان به نقل از نشنال جئوگرافی، پانزدهم مارس ۲۰۱۷:… او به همراه تیم خود به برلین می رود با این امید که آن دختران را در آنجا ببیند. شاهین قبادی هم به آلمان سفر می کند و آنها را به تماشای یک «اعتصاب غذای نمادین» مجاهدین می برد. ویر این برنامه را جزئی از جنگ تبلیغاتی مجاهدین می خواند که هدف آن جذب اعضای جدید و حمایت است. ویر معتقد …
Mojahedin Khalq (MEK, NCRI) fugitive Mohamad Sharifi inadvertently filmed at Maryam Rajavi’s HQ
Michael Ware discovers Mojahedin Khalq, MEK hasn’t abandoned belief in armed struggle
مجاهدین خلق هنوز آماده مبارزه هستند
Michael Ware’s Journey To Find Members Of The MEK He Interviewed More Than A Decade Ago Takes Him
مایکل ویر، روزنامه‌نگار استرالیایی که در دوران جنگ آمریکا در عراق خبرنگار جنگی مجلۀ تایم بود، در اروپا به دنبال موضوع مجاهدین خلق رفته است.
مایکل ویر که اکنون برای نشنال جئوگرافی کار می کند، یک مجموعه مستند ۸ قسمتی برای این شبکه تهیه کرده است. وی در یک قسمت از این مجموعه به موضوع مجاهدین خلق پرداخت. او به دنبال اعضایی از مجاهدین می گردد که در سالیان ابتدایی جنگ آمریکا در عراق با آنها ملاقات کرده است.
در سال ۲۰۰۵ که مایکل ویر به عنوان یک خبرنگار جنگی در عراق حضور داشت، سری به کمپ اشرف زد که در آن زمان تحت کنترل ارتش آمریکا بود. وی از آنجا فیلم گرفت و با تعدادی از زنان مجاهد مصاحبه کرد. او هم اکنون پس از ۱۲ سال در پی آن است که ببیند مجاهدین چه می‌کنند، چه هستند، چه تعداد از آنها باقی مانده و چه کسی از آنها حمایت می کند. او همچنین می خواهد دخترانی را که در سال ۲۰۰۵ در اشرف دیده، بار دیگر ملاقات کند.
مایکل ویر سفر خود را از پاریس آغاز کرد و به تعقیب یک حلقه جاسوسی ایرانی در اروپای غربی پرداخت. او ۶ روز متوالی تلاش کرد تا با یکی از اعضای گروه ارتباط برقرار کند و نهایتاً موفق شد دیداری را با شاهین قبادی، سخنگوی مجاهدین، هماهنگ کند و از این طریق راهی به درون اورسورواز پیدا کرد و با نمایندگان سازمان به گفتگو نشست.
سؤال اصلی ویر از نمایندگان مجاهدین دربارۀ شیوۀ آنها برای سرنگونی دولت ایران است. ولی مجاهدین چیز زیادی افشا نکردند و در عوض تلاش فراوانی کردند که به سوال او جواب ندهند.
مایکل ویر در پایان از آنها خواست محل زندگی دخترانی را که در اشرف ملاقات کرده به او بگویند. مجاهدین می گویند که آنها در آلمان هستند. این روزنامه نگار استرالیایی پس از این دیدار به این نتیجه می رسد که اعضای این سازمان هنوز هم حاضرند برای انقلاب مبارزه کنند.
او به همراه تیم خود به برلین می رود با این امید که آن دختران را در آنجا ببیند. شاهین قبادی هم به آلمان سفر می کند و آنها را به تماشای یک «اعتصاب غذای نمادین» مجاهدین می برد. ویر این برنامه را جزئی از جنگ تبلیغاتی مجاهدین می خواند که هدف آن جذب اعضای جدید و حمایت است.
ویر معتقد است در آلمان خبری از آن دختران نیست و در واقع مجاهدین می خواستند او را منحرف کنند.
مجاهدین خلق او را از رفتن به آلبانی برحذر داشته و به او گفته بودند که اگر به آلبانی برود کمکی به او نخواهند کرد. با این حال او به آلبانی رفت و در کمال تعجب شاهین قبادی هم به آنها پیوست تا مطمئن شود همه چیز طبق روال پیش می رود.
ویر و گروهش به کمپ مجاهدین در تیرانا راه پیدا کرد ولی «همان چیزهایی را دید که شاهین می خواست. شاهین یک در را باز می کرد و در دیگری را می بست.»
او در نهایت با آن دختران دیدار کرد، دخترانی که انگیزه کافی برای مبارزه دارند. ویر در انتها خاطر نشان کرد: قطعاً مجاهدین خلق هنوز هم به هدف خود پایبند است و آنها جانشان را با رضایت در این راه می دهند.
***
