حال بعد از سی شش سال نه تنها از سرنگونی خبری نشده بلکه وضعیت تشکیلات خودش در آستانه سرنگونی قرار گرفته است . و اکنون ارتش به اصطلاح آزادیبخشش سلاح و پایگاه استراتژیکی اشرف را از دست داده و مفتضحانه از خاک عراق اخراج شده و در آپارتمانهای کمپ تیرانا در کشور آلبانی مستقر شده است . این ارتش که حتی دیگر لباس فرمش را هم در آورده اکثریتش پیر و سالخورده بیمار هستند و دیگر توان حمل سلاح هم ندارند . و به لحاظ رهبری هم که از فردای سرنگونی رجوی مخفی شده و الان هم مدتی هست که شایع شده که مرده است و مریم رجوی هم توان اداره تشکیلات را ندارد و به همین خاطر برای روحیه دادن به نیروها مجبور می شود جان مکین افراطی ترین سناتور جنگ طلب از حزب جمهوری خواه آمریکا را به کمپ تیرانا ببرد
سی خرداد بعد از سی و شش سال
19.06.2017 ـ علی جهانی ، وبلاگ ایینه
رجوی که بعد از پیروزی انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران سودای رهبری انقلاب را داشت ؛ به همین خاطر دست به تحرکات و سخنرانی های تحریک آمیز زد و نهایتا در سی خرداد سال شصت اعلام مبارزه مسلحانه کرد و بعدش هم که خودش فرار کرد و به پاریس رفت و نیروهای بی دفاع را زیر تیغ اعدام و زندان گذاشت و در اعتراض نیروهای معترض که چرا بدون آمادگی نیروها اعلام مبارزه مسلحانه کرده اید گفت سی خرداد نه یک روز دیر تر و نه یک روز زودتر و درست در همان روز باید اعلام و شروع می شد و در حالی خودش در کاخ شهرداری برادرش در اور بود گفت در عرض شش ماه رژیم را سرنگون خواهیم کرد . حال بعد از سی شش سال نه تنها از سرنگونی خبری نشده بلکه وضعیت تشکیلات خودش در آستانه سرنگونی قرار گرفته است . و اکنون ارتش به اصطلاح آزادیبخشش سلاح و پایگاه استراتژیکی اشرف را از دست داده و مفتضحانه از خاک عراق اخراج شده و در آپارتمانهای کمپ تیرانا در کشور آلبانی مستقر شده است . این ارتش که حتی دیگر لباس فرمش را هم در آورده اکثریتش پیر و سالخورده بیمار هستند و دیگر توان حمل سلاح هم ندارند . و به لحاظ رهبری هم که از فردای سرنگونی رجوی مخفی شده و الان هم مدتی هست که شایع شده که مرده است و مریم رجوی هم توان اداره تشکیلات را ندارد و به همین خاطر برای روحیه دادن به نیروها مجبور می شود جان مکین افراطی ترین سناتور جنگ طلب از حزب جمهوری خواه آمریکا را به کمپ تیرانا ببرد و اکنون وضعیت تشکیلات حسابی بهم ریخته و جریان مسئله داری و ریزش نیرویی به اوج رسیده است و علی رغم اینکه مریم رجوی مستمرا به بهانه های مختلف به این کمپ می رود دردی را از دردهای بی درمان تشکیلات در حال فروپاشی اش دوا نکرده است .
بنابراین بعد از سی و شش سال که مبارزه مسلحانه را با هدف سرنگونی شش ماهه آغاز کرد اکنون نه تنها هیچ دستاورد منفی نداشته است بلکه کلی کشته داده و اکنون بدون سلاح و بدون خاک عراق بقول خودش جوار خاک میهن و بدون حضور رهبری که سرنوشتی نامعلوم دارد و الان هم تنها پراتیک مهمش برگزاری سالانه سالروز ترور و خشونت هست که آن هم بخاطر تنفر عمومی از آن هیچگاه بر خلاف رجوی که می گفت سی خرداد نه یک روز دیرتر و نه یک روز زودتر هیچگاه در سی خرداد برگزار نمی کنند و همیشه زودتر و یا دیرتر برگزار می شود . این است سرنوشت کسانی که خشت اول را در سی خرداد سال شصت گذاشتند و اکنون این دیوار تا کمپ آپارتمانی تیرانا کج رفته است و در حال فروپاشی می باشد .
