هراس رجوی از نجات یافتگان و اقدامات سرکوبگرانه
(+ خود کرده را تدبیر نیست)
بنیاد خانواده سحر، تیرانا، آلبانی، بیست و چهارم اوت ۲۰۱۷:… رجوی به تمام نفرات بخصوص نفرات لایه های پایینتر گفته شده که صحبت کردن با ما عبور از مرز سرخ است و توبیخ و تنبیه به همراه خواهد داشت. مجاهدین خلق میدانند که این کار هم مانع گسترش موج مسئله داری و ریزش نیرو نمیشود چون آنان بهرحال ما را می بینند. به همین دلیل تلاش می کنند آنان را به زندان مخوفی مانند اشرف در خارج از تیرانا …
هراس مجاهدین خلق از نجات یافتگان و اقدامات سرکوب گرانه علیه اعضا
محمد هاشمی
لینک به منبع
دوستان و خانواده های عزیز
تا سه الی چهار ماه پیش وقتی با دوستانمان که همچنان در درون مناسبات گرفتارند در خیابان یا پارک روبرو میشدیم سلام و احوال پرسی میکردیم. البته آنها خیلی مراعات میکردند که سازمان متوجه این رابطه نشود.
همین دیدارها و رابطه ها باعث شده بود تا نفراتی که مغز شویی شده اند به دروغهایی که سران این گروه علیه ما در مناسبات منتشر میکنند پی ببرند.
البته اشاره کوتاهی به دروغهایی که در نشستها علیه ما نجات یافتگان گفته میشود میکنم. میگویند آنان همه معتاد شده اند، در کار خلاف افتاده اند، وارد گروه های قاچاق مواد مخدر شده اند. اما دروغ های آنان خیلی زود برملا می شد و لذا به نفرات گفته اند که کسی حق پاسخ سلام دادن و صحبت کردن با نجات یافتگان را ندارد، و هر کسی کوچکترین رابطه ای داشته باشد باید در نشست های جمعی حساب پس بدهد.
موضوع چیست؟
موضوع از این قرار است که موج مسئله داری و جریان ریزش نیرو دارد ابعاد وسیعتری به خود می گیرد و علت هم یک چیز بیشتر نیست و آن اینست که وقتی دوستان در اسارتمان ما را در بیرون می بینند و شاهد هستند که بدون هیچ مشکلی در فضای آزاد نفس می کشیم، می فهمند که شرایط آن طوری که سران سازمان القا میکنند نیست، نه کسی معتاد شده، نه دنبال کار خلاف رفته، و نه در بیچارگی و بدبختی افتاده است و تازه کاملا آزاد و رها می باشد.
در نتیجه دوستانمان که از محدودیت های نفس گیر در مناسبات خسته شده اند می خواهند از هر طریقی که شده از این گروه خارج بشوند. از آنجایی که ما نجات یافتگان تاثیر بسزایی بر روی دوستانمان داریم و خروج آنها را تسهیل می کنیم و آنان از این موضوع آگاه شده اند، در نتیجه به تمام نفرات بخصوص نفرات لایه های پایینتر گفته شده که صحبت کردن با ما عبور از مرز سرخ است و توبیخ و تنبیه به همراه خواهد داشت.
البته سران مجاهدین خلق میدانند که این کار هم مانع گسترش موج مسئله داری و ریزش نیرو نمیشود چون آنان بهرحال ما را می بینند. به همین دلیل تلاش می کنند آنان را به زندان مخوفی مانند اشرف در خارج از تیرانا منتقل کنند.
وظیفه ما نجات یافتگان اینست که به کمک دوستان خود شتافته و چهره واقعی فریب و نیرنگ این گروه را برای نجات دوستانمان افشا نماییم و دوستانمان که از دنیای بیرون کاملا قطع و ایزوله هستند را آگاه کنیم.
به امید آن روز که تمامی دوستانی که در اسارت این سازمان هستند از بند آزاد شوند و مثل ما نجات یافتگان که در دنیای آزاد زندگی میکنیم و برای خود آزادانه تصمیم میگیریم به آزادی و رهایی کامل برسند.
نجات یافته از مناسبات فرقه ای در تیرانا، محمد هاشمی
–
خود کرده را تدبیر نیست
مجید آتش افروز
لینک به منبع
چرا این موضوع را برگزیدم؟ علت دارد و علت آن را هم باید ابتدا از مریم رجوی سوال نمود.
دیروز بود که شنیدم چند خانواده برای دیدار با عزیزانشان به آلبانی آمده اند، آن هم از کشورهای دیگر و نه از ایران. ولی باز هم از ترس این که مبادا نفر مربوطه همین که خانواده خودش را ببیند و دلش محکم شود و امید به آینده پیدا کند بیرون بکشد، طبق معمول مارک وزارت اطلاعات به خانواده زدند و مانع از دیدار شدند و البته رفتار بدی هم داشتند. این موضوع چندین بار طی این مدت تکرار شده است.
جالب است که خود مریم رجوی هم نا امید شده است. اما این اولین بار نیست و آخرین بار هم نخواهد بود. بعد هم اطلاعیه میدهند که اینها در راستای اعمال تروریستی رژیم ایران آمده اند. اگر کسی نداند و دست این فرقه را نخوانده باشد ممکن است باور کند که واقعا نیروهای ویژه آمده اند و سلاح روی کله مریم رجوی گذاشته اند.
ولی تمام اینها در راستای کارهای تروریستی خودشان است که چه به صورت سایبری و چه در همین آلبانی به صورت تحت فشار گذاشتن نفرات جدا شده و راه ندادن خانواده ها خودش را نشان میدهد. انسانیت در مریم رجوی همچون مسعود مرده است. ما چکار کنیم که مسعود بریده و فرار کرده است، چرا تاوانش را باید دیگران بدهند. اگر او دلش برای نیروهایش می سوخت آن نفرات را بی جهت در اشرف به کشتن نمیداد و نفرات را زیر موشک در لیبرتی نگه نمی داشت.
برایم سوال شده که چرا تمامی مرز سرخها فقط برای دیگران است ولی برای خودشان مرز سرخی وجود ندارد و مجاز به انجام هر جنایت و خیانتی هستند.
همه چیز بازیچه دست مریم رجوی شده است. دیدار با بستگان عادی مقیم اروپا عبور از مرز سرخ است اما گماشته صدام شدن و تا کمر خم شدن مقابل سناتورهای آمریکایی که قطعا برای بهبود و ارتقای وضعیت ایرانیان به دیدار مریم رجوی نیامده اند عین انقلابی گری است.
ولی باز هم میگویم اشکالی ندارد. در طول گذر زمان همه چیز روشن میشود که یکی یکی بیرون میزند. مثل اولین موشک باران که ما ساده بودیم نمی فهمیدیم، ولی بعد مشخص شد که موشک باران اول که بلا فاصله با عکس و تفصیلات روی خبر تلویزیون سیمای به اصطلاح آزادی آمد مشخص بود زیر سر خودشان است. چون اگر دشمن قافلگیرانه این کار را کرده بود با این سرعت اخبار آنرا با جزئیات در دنیا پخش نمی کردند. بعد هم گفتند فلان آخوند در عراق مسئولیت آن را پذیرفت که چنین چیزی نبود.
ما که خبر از بیرون نداشتیم و نمی گذاشتند بدانیم دنیا دست چه کسی است. رجوی تاب و توان شنیدن ساده ترین حرفها را ندارد تا چه برسد به این که حرف هشتاد ملیون را بشنود. فرقه تحمل دیدار یک عضو به اصطلاح گوهر بی بدیل خود با خانواده اش را ندارد، آنوقت دم از دموکراسی و حقوق بشر می زند. بعد تازه خیلی سریع جیغ بنفش می کشد که ببینید رژیم دارد چه جنایتی می کند و چند شهروند عادی از ایتالیا یا آلمان یا یونان برای دیدار با عزیزانشان به آلبانی آمده اند، چه خیانت بزرگی!
آنچه مسلم است اینست که فرقه رجوی اکنون در منزل آخر یعنی در گرداب آلبانی گرفتار شده و هر روز و هر شب کابوس خانواده و جداشده می بیند. از هیچ کس هم نمی تواند شاکی باشد چرا که این همان سرنوشتی است که خودش برای خودش رقم زد. فرقه رجوی بدون دخالت از بیرون خودش در درون فرو خواهد ریخت و این حکم تاریخ و منطق تکامل است.
پس بنابراین به رجوی ها باید گفت که “خود کرده را تدبیر نیست”.
آلبانی – تیرانا
جدا شده از فرقه رجوی
مجید اتش افروز
(پایان)
