سونامی فروپاشی فرقه رجوی شدت میگیرد
محمد کرمی، وبلاگ عیاران، پاریس، بیست و ششم اوت ۲۰۱۷:… در اقدامی بی سابقه که تاکنون در تشکیلات این فرقه سابقه نداشته است ، مریم قجر عضدانلو بدون حضور فرمانده نفرات در تشکل های پانزده ، بیست نفره با نفرات نشست تشکیل می دهد . این شیوه برگزاری نشست های این دجالک ، که دجالی را از شوهر دوم خود به ارث برده است ، به منظور پیش بردن این هدف ها است : یکم ـ با استفاده زیاد …
سونامی فروپاشی فرقه رجوی شدت میگیرد!!
مریم قجر عضدانلو بعد از غیبت صغرای مسعود رجوی ، به شکل عجیبی در گرداب فروپاشی فرقه دست و پا می زند . با کمک دیگر سران در این گرداب تلاش می کنند که از فروپاشی این فرقه جلو گیری کنند . از شانس بد هر بیشتر تلاش و جنب جوش می کنند . بیشتر به سوی متلاشی پیش می روند . تقریبا سه ماه قبل مریم قجر سلسله نشست ها و نمایش های مختلفی به منظور روحیه دادن به نیروهای صاحب مرده برگذار کرد . در همین راستا تعدادی ملاقات با سیاست بازان اجاره ای در آلبانی اجرا کرد ، مهم ترین آن ملاقات سناتور جان مکین بود . تمامی این تلاش ها به این امید بود که بتواند روحی در این کالبد بی جان بدمد . بعد از چند ماه که مریم قجرعضدانلو در آلبانی سپری کرد ، بعضی از نیروها را با وعده وعید ، بعضی را با تهدید و… سعی کرد آرام کند . زهرا مریخی جانشین خودش را برای سروسامان دادن در آلبانی مستقر کرد . سپس شو ویلپنت را در اول ژوئیه اجرا کرد . در تبلیعات درون فرقه برای نیروهایش از مهمان بازی ها به عنوان ابزار قدرت استفاده و تبلیع می کند . اینکه سرنگونی نزدیک است اشاره می شود . در همین رابطه به بعضی از نیروها وعده های مانند استاندار شدن و …. را داده بود . برای اینکه بتواند اعضای اسیر را در بند خود داشته باشد با زدو بند با ارباب خودش توانسته پادگان سابق نیروهای ناتو را بگیرد که بخواهد اشرف سوم را در آنجا راه بیندازد . آماده سازی های این پادگان را همه را انجام داده اند ، در واقع بدنبال انتقال نفرات به محل جدید هستند . از سوئی بخشی از دولت به خاطر فشار مردم می خواهند که این جماعت را به بیرون شهر انتقال داده شوند . البته این خواسته خود سران فرقه هم می باشد. در ماه های قبل که خبر این پادگان جدید در حال راه اندازی بود ، خبرهای مخالفت نفرات که به صورت پراکنده در جمع ها ی خصوصی در جریان بود ، جاسوس ها و خبرچین های فرقه به ارباب خود می دادند . وقتی که مسله انتقال به پادگان مذبور می خواست وارد مرحله اجرا در آید ، مخالفت های شدید نفرات درون تشکیلات شدت گرفت ، طوری که سران و گماشته گان از پس کنترل و جمع کردن مسله نیامدند . تعداد زیادی ا ز نیروها خواهان جدا شدن از فرقه هستند . همین مسله مریم قجر عضدانلو را مجبور کرد که یک ماه قبل مجدد به کشور آلبانی برود و در آنجا مستقر شود .
در اقدامی بی سابقه که تاکنون در تشکیلات این فرقه سابقه نداشته است ، مریم قجر عضدانلو بدون حضور فرمانده نفرات در تشکل های پانزده ، بیست نفره با نفرات نشست تشکیل می دهد . این شیوه برگزاری نشست های این دجالک ، که دجالی را از شوهر دوم خود به ارث برده است ، به منظور پیش بردن این هدف ها است : یکم ـ با استفاده زیاد از اسم مسعود می خواهد نفرات را در رودربایسی و محدودیت قرار بدهد که نفرات بخاطر او جدا نشوند .دوم ـ اینکه نشست های محدود و بدون حضور فرماندهان انجام می دهد در واقع می خواهد رابطه ایدئولوژیک برقرار کند و مستقیم یک سری قول های کاذب بدهد. سوم زمانی که هیچ کدام از این راه کاربرد نداشت تهدید ها شروع می شود ،مستقیما تهدید میکند که باشد هر فردی که میخواهد جدا بشود باید یک ماه در قرطینه باشد . ( قرنطینه تشکیلات همان زندان انفرادی کردن نفرات است که از دیرزمان درون فرقه پابرجا بود و به اسم بنگالی کردن معروف بود . که در این پروسه روزانه دوسه نفر در زمان های مختلف به نفر مراجعه می کنند. هر کدام به نوعی میخواهند مغز شوئی فرد را طبق خط مشخصی پیش ببرند . حتی شده با تهدید و ارعاب ، وعده های دروغین و کاذب . با توجه به سابقه فرد حتی تا جائی پیش می روند که مطرح می کنند باشد تو در تشکیلات نباش در کنار ما زندگی کن ! مسله ازدواجت را هم حل می کنیم اگر مسله تو زندگی است !!؟ ) دوما : بدورغ به نفرات میگوید کمک هزینه پناهندگی در آلبانی وجود ندارد که کمیساریا پناهندگی یا دولت آلبانی بدهد . سوم این کمک هزینه زندگی که سازمان به جدا شده ها می دهد محدوده زمانی دارد الان اعلام کرده ماکزیمم تا شش ماه ( یعنی تا آخر ماه امسال ) کمک هزینه آن هم ۲۲۰ دلار می دهد. ( در حالی که کمیساریای عالی پناهندگی به هر فرد مبلغ ۵۰۰ دلار ماهانه کمک هزینه به فرقه رجوی می دهد )
از انجائی که نفرات که اسیر درون فرقه از دنیا بی خبر هستند باور کردند که این کمک هزینه را فرقه از جیبش می دهد .
خیلی از نفرات بدنبال آن هستند که از فرقه جدا بشوند ، تمام استرس و واهمه آنها بخصوص زنان این است اگر جدا بشوند مسله هزینه و را چگونه حل کنند .به قول یکی از خانم ها که جدا شده است وقتی از وی سوال شد که چرا بقیه زنان جدا نمی شوند : جواب خیلی درد ناکی داد : گفت بار مردها جدا می شوند هر طور شده می توانند سرپا بمانند ، حتی شده گدائی کنند . اما زنان چی ؟ بخصوص با فضای که از جامعه در ذهن زنان درست کرده اند . آنهائی هم که مانند من جانشان به لب رسیده عصیان میکنند و تمام بلاها را به جان میخرند …..
محمد کرمی oyanyoldash@yahoo.com
