فرقه رجوی، مجاهدین خلق، از تحریم مردم ایران بیشتر از همه خوشحال است
میر باقر صداقی، سایت وطنم، سوئیس، چهاردهم ژانویه ۲۰۱۹:… وقتی نیرو یا سازمانی از مردم خود بیگانه شود چگونه انتظار میتوان داشت این نیرو به دردهای مردم هم فکر کند , چرا هر تحریمی را که امریکا اعمال میکند فرقه رجوی تائید,ترویج و تبلیغ میکند من شخصا با برجام مشکل داشتم و دارم و معتقد بود حق ما مردم ایران بیشتر از برجام بود با این حال آمریکا …
فرقه رجوی از تحریم و گرسنگی و شکنجه تدریجی مردم ایران بیشتر ازهمه خوشحال است
انجمن وطنم, میر باقر صداقی سوئیس ۱۳ ژانویه ۲۰۱۹
حکایت مردم ما حکایت دردناکی است نیروهای مخالف دولت مخصوصا فرقه رجوی بدلیل عدم مشرعیت مردمی و فقدان اعتباردر میان مردم بجای اینکه از گذشته مزدوری خود درس بگیرند هر روز بیشتر از پیش با اجنبی همسوتر شده و با وطن فروشی و خیانت حاضر اند بخاطر بازی گرفته شدن در امور سیاسی رنج مردم ایران را افزایش دهند واقعیت این است
فرقه رجوی هیچ چیز نیست و ارزش هیچ چیزی را هم ندارد به خاطر این هم توان سرنگونی را ندارد وقتی نیرو یا سازمانی از مردم خود بیگانه شود چگونه انتظار میتوان داشت این نیرو به دردهای مردم هم فکر کند , چرا هر تحریمی را که امریکا اعمال میکند فرقه رجوی تائید,ترویج و تبلیغ میکند من شخصا با برجام مشکل داشتم و دارم و معتقد بود حق ما مردم ایران بیشتر از برجام بود با این حال آمریکا بطوریک جانبه و غیر قانونی از آن خارج شد و با اعمال تحریمهای ظالمانه زیاده خواهی می کند و هویت و شرف ملی ما ایرانیان را هدف قرار داده در این میان به هر ایران است تا از غرور ملی خود در مقابل زیاده خواهی های آمریکا دفاع کند اما چیزی که در این میان گم است شرف , غرور ملی حس وطن پرستی در میان فرقه رجوی و اپوزسیون خارج کشور, تجربه ده گذشته نشان داده که آمریکا برای کشورهای کوچک آبادانی به ارمغان نمی آورد و تجربه عراق و افغانستان اقتضا میکند ما از آمریکا و حامیان آنها فاصله بگیریم به اصل خود باز گردیم و از هویت و غرور ملی خود در مقابل هجوم بیگانه دفاع کنیم ذیلا از اتفاقات ده گذشته در افغانستان و عراق یاد میکنم تا ببینیم در کجای تاریخ قرار گرفته ایم و چه مسئولیت خطیری بر عهده ماست . یادمان نرود تحریم یک ملت اسم شیک آن است و معنی و مفهوم واقعی تحریم یعنی گرسنگی دادن و شکنجه تدریجی و دامی ونسل کشی یعنی آنچیزیکه امروزها در یمن اتفاق می افتد .
باراک اوباما در دوران ریاست جمهوریش با اعتراف به شکست خوردن سیاست ۵۰ ساله تحریم و انزوای کوبا، از تغییر رویکرد واشنگتن در رابطه با هاوانا خبر داد و رائول کاسترو نیز همزمان خبر از سرگیری رابطه با آمریکا داد. در این میان کدامیک از طرفین از موضع خود کوتاه آمده‌اند؟ آمریکا از موضع سلطه‌گری به بهانه حقوق بشری یا کوبا از موضع انقلابی ؟ هدف از این گفتار جانبداری از این و آن نیست بلکه هدف محکوم کردن تحریم های ظالمانه است . گرسنگی دادن مردم و ملتی به هر بهانه ای جنایت است و طرح سوال مگر دولت کوبا چند صد هزار نفر را زندانی یا زیر شکنجه برده است که به خاطر آن باید بیش از ده میلیون نفر ,مردم کوبا به بهانه های حقوق بشری سزاوار تحریم و شکنجه تدریجی و دائم باشند .
انتقام جوئی دولت آمریکا در عراق و افغانستان هیچگاه منجر به رفاه مردم عراق وافغانستان نشد. پس از حملات سال ۲۰۰۱ آمریکا به بهانه مقابله با القاعده و طالبان و برقراری امنیت در افغانستان به این کشور لشکر کشی و آنرا اشغال کرد.شعارهای آنروز آمریکا در مورد تامین امنیت و حل مشکلات اجتماعی و اقتصادی افغانستان به گونه ای بود که در ذهن هر شنونده ای تبدیل این کشور به ژاپنی دیگر ترسیم می شد . اکنون بر کسی پوشیده نیست سیاست آمریکا در افغانستان برای تبدیل این کشور به پایگاه نظامی واشنگتن در منطقه و ترانزیت تروریسم و افراط گرایی از افغانستان به سمت آسیای مرکزی و قفقاز و تا مرزهای چین است به همین دلیل وضعیت افغانستان در همه بخشها به مراتب وخیم تر از گذشته است, ووضعیت مردم این کشور هیچ اهمیتی برای واشنگتن ندارد وهم اکنون مردم افغانستان در فقر و بدبختی و عدم امنیت جانی و مالی میسوزند .
بازخوانی یک تجربه ؛ تحریم بر سر عراق چه آورد؟ مرور تجربه عراق می‌تواند تصویری از آنچه ممکن است برای ایران پیش بیاید به دست بدهد. نفت، در برابر…؟ غذا ! اثر منفی تحریم‌ها بر اقتصاد عراق به حدی بود که سازمان ملل در سال ۱۹۹۵ میلادی با صدور قطعنامه‌ای کوشید تا راه‌هایی برای فروش نفت پیش پای عراق بگذارد. به موجب این قطعنامه، عراق اجازه یافت تا نفت خود را در برابر دریافت غذا، دارو و سایر کالاهای ضروری به بازارهای جهانی عرضه کند.
هدف این برنامه، که از آن با عنوان “نفت در برابر غذا” یاد می‌شد، این بود که ضمن کاستن فشاری که بر زندگی روزمره مردم عادی عراق تحمیل می‌شد، مانع این شود که صدام بتواند برای طرح‌های نظامی جاه‌طلبانه خود به منابع مالی مورد نیاز دست یابد.
بخش‌هایی از ۶۵ میلیارد دلار درآمد ناشی از فروش نفت خام عراق صرف تهیه مایحتاج مردم شد، اما اجرای برنامه نفت در برابر غذا با فساد مالی نیز همراه بود. در سال ۲۰۰۴ یک روزنامه عراقی فاش کرد که ۲۷۰ نفر، از جمله بعضی مقامات سازمان ملل و سیاستمداران در خلال این برنامه درگیر فساد مالی شده بودند. در گزارشی عنوان شد که بنون سوان، رییس برنامه نفت در برابر غذا، ۱۵۰ هزار دلار رشوه دریافت کرده بود. به جز او، ده‌ها مقام دیگر، به همراه شرکت‌های بزرگ بین‌المللی، از کشورهای خاورمیانه و همچنین روسیه، به همراه کمپانی‌های آمریکایی، مورد سوءظن قرار گرفتند. بله صدام سرنگون شد و رفت اما مصیبت , جنگ و بدبختی تا به امروز دامان مردم عراق را ول نکرده است .
میر باقر صداقی ۱۳ ژانویه ۲۰۱۹
//////////////////
