موسی دامرودی: ژوئن 2003 و دستگیری مریم عضدانلو ـ رجوی

توسط

۱۳۹۸/۰۳/۲۶

1232

باید سئوال کرد کدام آرمان ؟ آرمان سرنگونی ، بقول سران فرقه رجوی با اینکار آنها بدهکاری خود نسبت به مریم و آرمانهای مریم را پرداختند ، در اشرف هم داشتند همین ریل را میرفتند یکی کفت یکنفر خودسوزی جواب ندارد بهتر است که در گروههای 50 نفره اینکار را بکنیم در همین اثنا یکی به طعنه گفت عزیزان شما شروع کنید من گازوئیل میآورم که در همان لحظه نفرات شروع به خنده کردند.
آیا این کارها برای این بود که مانع از استراد مریم به ایران شوند خیر رجوی با این کار بقول خودش ما با جان و خون راه باز میکنیم همچنانکه در عراق دیدیم چگونه همه را بخاطر هیچ و پوچ دم گلوله داد و بیش از صد نفر را بکشتن داد. رجوی خوب وارد بود که دستگیری و غیره را بگردن دیگران بیندازند و همه را بدهکار کند که گویا اگر ما دولت ایران را سرنگون کرده بودیم این اتفاقات نمیافتاد پس نتیجه میگیریم که همه تقصیر اعضای نگونبخت است و ایشان و همسر سوم خود از هر گناهی مبرا میباشند ، طلبکار یک تا صد رهبر نوین انقلاب ایران و همسر ایشان و بدهکار یک تا صد اعضای این فرقه بودند و خواهند بود به این میگویند شارلاتان بازی خاص از نوع رجوی …

ژوئن 2003 و دستگیری مریم عضدانلو ـ رجوی

موسی دامرودی ، تیرانا، سایت نجات یافتگان از مجاهدین خلق در آلبانی ـ ایران آزادی ـ 16.06.2019

در سال 2003 کم کم جنگ و اشغال عراق داشت قطعی میشد عراق خود را آماده جنگ میکرد رجوی هم همه قرارگاههای فرقه را در عراق خالی کرد و همه نیروهای خود را بجز قرارگاه علوی در مقدادیه و جلوِلا ، رجوی چند ماه قبل از جنگ آخرین نشست را در اشرف برگزار کرد و در آن آخرین صحبتهایش را کرد و گفت اگر خبری شد ما هم به سوی وطن میرویم ، در همین نشست گفت اگر قرار است که سر صاحب خانه ما را ببرند ما ساکت نخواهیم نشست خب با گذشت زمان دیدیم چطور جا خالی داد و اصلا حتی صحبت در این رابطه را هم انکار کرد و وقتی دید سمبه پر زور است از دامن صدام پرید به دامن عربستان و آمریکا.
در همان نشست بعضیها به رجوی گفتند که اوضاع خوب نیست و باید مریم را از عراق خارج کنید او هم گفت یک فکری در این رابطه خواهم کرد ولی حرف رجوی قطعی نبود ولی به هر حال زمینه سازی را کرد ، براستی مگر قرار بر این نبود که وقتی آمریکا برای اشغال عراق آمد ما هم از این طرف به سمت مرز برویم پس جرا به فکر نجات جان همسر و دیگر سرکردگان فرقه خود بود ؟ در این چند ماهه که به حمله آمریکا به عراق مانده بود کسی خبردار نبود که همسر رجوی کجاست تا روز 17 ژوئن 2003 و حمله پلیس به مقر فرقه در فرانسه ، در وهله اول به کسی نگفتند روز بعد هم چون دیدند که همه از طریق رادیوهایی که بچه داشتند بقیه خبر دار شده اند این موضوع را علنی کردند.
یک سئوالی که برای همه وجود داشت مگر این به فرانسه رفته و مگر قرار نبود که برای سرنگونی دولت ایران برویم؟
این هم یکی از تحلیلهای ابر استراتژیست قرن بیست و یکم بود که همیشه بی محتوا بود.
یکمرتبه شنیدیم که تعدادی خود را به آتش کشیده اند و گویا خودجوش اینکار را کرده اند ، آیا این واقعی بود هرگز رجوی باید بهای اشتباهات خود را با جان دیگران میپرداخت شکی وجود نداشت و ندارد که همه این کارها با فرمان و تحریک اعضا انجام شده بود و تعدادی بی جهت سوختند و جان باختند بخاطر هیچ و پوچ اسم اینکار را گذاشتند فدا شدن در راه آرمان . باید سئوال کرد کدام آرمان ؟ آرمان سرنگونی ، بقول سران فرقه رجوی با اینکار آنها بدهکاری خود نسبت به مریم و آرمانهای مریم را پرداختند ، در اشرف هم داشتند همین ریل را میرفتند یکی کفت یکنفر خودسوزی جواب ندارد بهتر است که در گروههای 50 نفره اینکار را بکنیم در همین اثنا یکی به طعنه گفت عزیزان شما شروع کنید من گازوئیل میآورم که در همان لحظه نفرات شروع به خنده کردند.
آیا این کارها برای این بود که مانع از استراد مریم به ایران شوند خیر رجوی با این کار بقول خودش ما با جان و خون راه باز میکنیم همچنانکه در عراق دیدیم چگونه همه را بخاطر هیچ و پوچ دم گلوله داد و بیش از صد نفر را بکشتن داد.
رجوی خوب وارد بود که دستگیری و غیره را بگردن دیگران بیندازند و همه را بدهکار کند که گویا اگر ما دولت ایران را سرنگون کرده بودیم این اتفاقات نمیافتاد پس نتیجه میگیریم که همه تقصیر اعضای نگونبخت است و ایشان و همسر سوم خود از هر گناهی مبرا میباشند ، طلبکار یک تا صد رهبر نوین انقلاب ایران و همسر ایشان و بدهکار یک تا صد اعضای این فرقه بودند و خواهند بود به این میگویند شارلاتان بازی خاص از نوع رجوی.