خاطرات غلامعلی میرزایی ـ قسمت 11 ـ باید بگویید مهمان “آقای صدام حسین ” هستیم

0
1424
من زمانی وارد آن اتاق شدم از دیدن آن 10 نفرتعجت کردم چرا که همه سن آنها بالا و هیچ کدام نظامی نبودند بلکه از اهالی سومار یا قصر شیرین یا کرند بودند که در بین راه اسیر شده بودند. من هم درهمین فرصت دیدم همه آنها پتوهاشون را انداختند جلو درب که نزدیک باشند برای بیرون رفتن که زودتر کارشان را انجام بدهند. من هم رقتم گوشه اتاق و وسیله هایم را گذاشتم و نشستم ببینم در آینده چه پیش خواهد آمد؟ ظهر شد از هر اتاق یک نفر رفت برای گرفتن نهار برای بقیه که آن روز من رفتم گفتم ببینم وضیعت چطوراست .چون من از همه آنها جوانتر هم بودم. به تعداد نفرات نهار را گرفتم و اما نهار چی بود؟ پوست بادمجان با کمی روغن آب شده به عنوان خورشت . نهار را بین نفرات توزیع کردم بعد از نهار گفتم این چند شب استراحت نکردم لااقل کمی استراحت کنم . ولی اینها با این جابجایی که داشتند .برنامه هایی دیگر داشتند که ما از آن بی اطلاع بودیم .ولی بعد دو ساعت یک دفعه تعداد زیادی نفر دوباره داخل آسایشگاه آوردند که دربین آنها  هم نظامی بود و هم از که در حال ترک خانه هایشان بودند و در بین جاده اسیر شده بودند. تا نزدیک غروب با کمک همدیگر اسایشگاه را درست کردیم و محل خواب هرکس مشخص شد . برای هر نفر جای خوابیدن به اندازه 55 الی 60 سانتی متر که بایستی پتو داده شده را چهار تا می کردی تا به همان اندازه دربیایید.

برای آنهایی که هنوز مجاهدین خلق را نمی شناسند، خاطرات غلامعلی میرزایی ـ قسمت یازدهم

باید بگویید مهمان آقای صدام حسین هستیم

غلامعلی میرزایی، تیرانا ـ سایت نجات یافتگان از مجاهدین خلق در آلبانی ـ ایران آزادی ـ 04.12.2019

لینک به منبع

Albania- Ferghe mojahedin-Gholamali mirzayi- Azim mishmast

لینک به قسمت دهم

لینک به قسمت نهم

لینک به قسمت هشتم

لینک به قسمت هفتم

لینک به قسمت ششم 

لینک به قسمت پنجم

لینک به قسمت چهارم

لینک به قسمت سوم

لینک به قسمت اول و دوم

Albania-khanewade- Mirzayi-Mojahedin-Khalq

 

آن روز گذشت و موفق نشدم لااقل از دور که شده دوستان قدیمی را ببینم .فردای آن روز چون آنها نوبت اول بودند برای کارهای فردی و هواخوری در یک ساعت مشخص شده روزانه بیرون آمده بودند. چون هنوز ساکت بود آنها بیرون آمدند و توانستم انها را صدا بزنم و آنها هم من را دیدند ولی در پشت دربهای بسته و در بلوکی دیگر که از پشت نرده و توری همدیگر رادیدیم. Rajavi-Saddam2

مقداری احساس آرامش کردم که لااقل در آینده به هر ترتیبی آنها را خواهم دید. بعد از تمام شدن وقت آنها نوبت ما رسید که بیرون برویم آنها هم به همان شیوه منتظر من بودند تا از دور دستی تکان بدهند . ولی وضعیت آسایشگاه ها هنوز به همان سابق بود و هیچ تعغییری حاصل نشده بود . تعداد جمعیت و همچنین وضیعت غذایی. چند روزی به همین منوال گذشت تا یک روز بطور ناگهانی و با عجله آمدند درب اتاقها را باز کردند و تعداد تفرات را کم و به اتاقهای دیگری بردند .من را به اتاق 16 بردند که فقط حدود 10 تفر آنجا بودند در همان موقع جابجایی امکاناتی از قبیل ظرف غذا ولباس و…به هرکدام از نفرات دادند. 

من زمانی وارد آن اتاق شدم از دیدن آن 10 نفرتعجت کردمچرا که همه سن آنها بالا و هیچ کدام نظامی نبودند بلکه از اهالی سومار یا قصر شیرین یا کرند بودند که در بین راه اسیر شده بودند. من هم درهمین فرصت دیدم همه آنها پتوهاشون را انداختند جلو درب که نزدیک باشند برای بیرون رفتن که زودتر کارشان را انجام بدهند.    

من هم رقتم گوشه اتاق و وسیله هایم را گذاشتم و نشستم ببینم در آینده چه پیش خواهد آمد؟ 

ظهر شد از هر اتاق یک نفر رفت برای گرفتن نهار برای بقیه که آن روز من رفتم گفتم ببینم وضیعت چطوراست .چون من از همه آنها جوانتر هم بودم. به تعداد نفرات نهار را گرفتم و اما نهار چی بود؟ پوست بادمجان با کمی روغن آب شده به عنوان خورشت . نهار را بین نفرات توزیع کردم بعد از نهار گفتم این چند شب استراحت نکردم لااقل کمی استراحت کنم . ولی اینها با این جابجایی که داشتند .برنامه هایی دیگر داشتند که ما از آن بی اطلاع بودیم .ولی بعد دو ساعت یک دفعه تعداد زیادی نفر دوباره داخل آسایشگاه آوردند که دربین آنها  هم نظامی بود و هم از که در حال ترک خانه هایشان بودند و در بین جاده اسیر شده بودند.Albania-Gholamali Mirzayi2

تا نزدیک غروب با کمک همدیگر اسایشگاه را درست کردیم و محل خواب هرکس مشخص شد . برای هر نفر جای خوابیدن به اندازه 55 الی 60 سانتی متر که بایستی پتو داده شده را چهار تا می کردی تا به همان اندازه دربیایید.

در بین دو اتاق هم که یک دیوار کشیده بودند با بلوک چند نفر هم آنجا استراحت می کردند که هنوز با آنها آشنا نشده بودم. نزدیک  غروب بود گفتم کمی استراحت کنم چون مدت بیست روزی بود که نه استراحت خوبی داشتم و نه حتی یک لحظه فرصت به اینکه فکر کنم چه بر ما گذشته را داشتم. همین طور در یک حالت خواب و بیداری بودم با صدای یک تراشیدن یک چیز که مستمر ادامه داشت و نمیگذاشت بخوابم با حالتی عصبی بلند شدم که ببینم این چه کسی است و دارد چکار می کند ؟

با همان حالت بلند شدم که داد بزنم دیدم نفر مقابلم با یک لبخند که خیلی محترمانه بود و تمایل به دوستی داشت مواجه شدم. از او سوال کردم که چکار می کنی ؟

گفت دارم  مهر نماز درست می کنم .سرم را انداختم پایین و بعد از یک دقیقه همان نفر گفت آیا می خواهی برای تو هم درست کنم؟ من هم با همان حالت عصبانی که داشتم گفتم حالا که من را بیدار کردی در عوض این کار رابکن و این شد رابطه دوستی ما. همان شت نشستیم کلی از هم برای هم تعریف کردیم که او چطوری اسیر شده و چه شغلی داشته (که این فقط تا آخرین روز اسارت بین خودمان بود جتی اسم اصلی او را هم کسی بجز من نمی دانست . همان شب با تعدادی دیگر آشنا شدم که با درجه های مختلف بودند ولی خودشان را به عنوان سربار یا شهروند عادی معرفی کرده بودند .آن شب تا نیمه های شب بیدار بودم وبا هرکدام صحتهایی داشتم . نیمه های شب بود که خوابیدیم .

صبح درب را  برای آوردن صبحانه و کار فردی باز کردند . بعد از یک ساعت یک دفعه درب ها را بستند و از پشت پنجره دیدم که تعدادی خبرنگار وارد اردوگاه شدند . ولی معلوم بود که از طرف دولت عراق هستند که می می خواهند با نفرات مصاحبه کنند. نوبت من رسید . ولی ابتدا بردند به اتاقی و از قبل ما را توجیه کردند و به ما توضیح دادند که باید بگوییم که ما توسط برادران عراقی و مسلمان در جبهه دستگیر شدیم و الان مهمان آقای صدام حسین هستیم و همه امکانات رفاهی در اختیار ما گذاشته شده است. خلاصه نوبت به من رسید. خودم را معرفی کردم . گفتم من در خاک ایران بودم و در موسیان داشتم حفاظت می کردم که توسط ارتش عراق محاصره و اسیر شدم والان وضیعت خوبی نداریم که فکر کنم اینجا مصاحبه را قطع کردند و فقط اسمم را اعلام کردند. ولی بعد از این  مصاحبه پذیرایی خوبی با کابل کردند .

ادامه دارد 

________________________________

Rajavi-shmourti bazi Rajavi- 260-410

خاطرات رحمان محدیان از مهرماه در فرقه رجوی قسمت دوم:حسرت به دلی رجوی برای قدرت

اما رجوی که شهامت اعتراف به اشتباه را نداشت و از طرفی می ترسید که سر این قضیه که باز شود دیگر نمی تواند مثل شاهان عمل و این سازمان […]

Albania-RTV Nwes- nejatyaftegan az ferghe Mojahedin khalgh 5

غلامعلی میرزایی: مگر ” غسل در صحنه ” و توبه در درگاه رجوی در نشست های معزشویی دروغ بود؟

دست یکی از بستگانم را با میل گرد شکستید و آن نفر هم عینک طرف مقابل را از چشمش برداشته وبه عنوان سند هنوز در اختیار دارد و در هر […]

Mojahedin- Afsaid-Rajavi va toupchi 260-410

رحمان محمدیان: بازهم کوه موش زایید! جیغ بنفش فرقه رجوی از گزارش تلویزیون بی بی سی

توجه داشته باشید که جملات کوتاه و بافاصله است و هیچکدام وصل به بعدی نیست ولی رجوی که خود را در زمینه کتابت و بلاغت هم سرآمد روزگار می داند […]

sobhani-Firouzmand-goftegou- 260-410

وحشت مجاهدین از روشنگری اعضای جداشده در آلبانی در رسانه های بین المللی

اما پس از انتقال به آلبانی شرایط ساختار سازمان مجاهدین نسبت به اعضای سازمان نه تنها تغییر نکرده بلکه خشن تر از گذشته نیز شده است. جداشدگان از مجاهدین در […]

Albania-BBC-Hassan Heyrani 260 -410

مجاهدین خلق در آلبانی چه می کنند؟ غسل و توبه در نشست های شبانه با خواندن تناقضات جنسی

 مجاهدین خلق در آلبانی چه می کنند؟ غسل و توبه در نشست های شبانه با خواندن تناقضات جنسی گفتگوی تلویزیون بی بی سی با آقای حسن حیرانی در برنامه 60 […]

Albania-Ehsan Bidi-260-410

توطئه علیه احسان بیدی نمونه ای از معضل اتحادیه اروپا با آلبانی است

زیرا تحمل هیچگونه منتقد و مخالف را ندارند، برخورد با خانواده های اعضای خودشان در مقابل زندان اشرف در عراق خود گویاترین نمونه دیکتاتوری این فرقه و سرانش می باشد، […]

Albania-BBC-MKO-260-410

مجاهدین خلق در آلبانی؛ گروهی که اعضایش نباید به دستور رجوی به سکس و خانواده فکر کنند

شش سال از زمانی که آلبانی میزبان مجاهدین خلق، یکی از گروه‌های اصلی مخالف حکومت ایران شده، گذشته است. صدها نفر از اعضای گروه آن را ترک کرده‌اند و تعدادی […]

Albania-Iranian-guests-BBC - Mirzayi-Heyrani 260-410

مصاحبه بی بی سی با آقایان حسن حیرانی و غلام میرزایی ـ مجاهدین خلق فرقه هستند

پس از انقلاب سال ۱۹۷۹ ، مجاهدین خلق راهشان را از دولت ایران جدا کردند – اعضای آنان بدلیل جنگ مسلحانه تحت پیگرد قرار گرفتند و این سازمان حدود سه […]

Albania-Mujahedin-e-Khalq-MEK-BBc-Mirzayi 260-410

آقای میرزایی در مصاحبه با رادیو بی بی سی در مورد فرقه مجاهدین در آلبانی روشنگری کرد ـ من 38 سال است که اجازه ندارم فرزند و همسرم را ببینم

آقای میرزایی در مصاحبه با رادیو بی بی سی در مورد فرقه مجاهدین در آلبانی روشنگری کرد من 38 سال است که اجازه ندارم فرزند و همسرم را ببینم آقای […]

Albania-Victims of MEK 260-410

ابراز نگرانی و اعتراض اعضای جدا شده از مجاهدین به رییس جمهور آلبانی ـ توطئه فرقه مجاهدین علیه آقای احسان بیدی محکوم است

ما بطور قانونی وارد کشور شما شده وکاری بر خلاف قوانین انجام نداده و به رعایت قوانین ملتزم هستیم. به همین دلیل هم انتظار داریم با ما که سختی های زیادی […]

 

پاسخ ترک

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید