جواد فیروزمند: فراوانی مرگ و میر در سازمان مجاهدین خلق

0
1919

 متاسفانه آخرین ردیه نویسی درباره مرگ این اعضا هم از طرف مسئولان و رهبران سازمان تحریف می گردد، فیلم ها و عکس هایی از آنان منتشر می گردد که مشابه اعترافات اجباری در زندان های ایران می باشد، چیزی که بوفور پس از مرگ اعضا نوشته می شود و نیاز رهبران سازمان را با ستاره ای که به لیست مرگ سازمان افزوده می گردد، برآورده می سازد! اگر تا چند سال پیش در عراق که سازمان مدعی تحریم دارویی و امکانات پزشکی بوده و علل مرگ اعضای سازمان را به رژیم جمهوری اسلامی نسبت می داد، از ۵ سال پیش به اینطرف که آنها به آلبانی رانده شدند، علت چیست؟ چرا باید اعضای ورزیده نظامی و تشکیلاتی سازمان زیر ۶۰ سال فوت شوند و خبر مرگ شان اعلام گردد؟ بعبارتی اکنون که تحریم های مالکی و مزدوران جمهوری اسلامی مستقر در آلبانی حضور ندارند، و سازمان اعلام بسیج پزشکی برای درمان مردم آلبانی می نماید و از آمریکا و اروپا پزشک و دارو به پایگاه سازمان ارسال می کند، دیگر چه مشکلی وجود دارد؟ چرا عمر مفید اعضای سازمان بین ۵۰ تا ۶۰ سال می باشد؟ چرا این مرگ و میر مختص اعضایی است که با انواع فشارهای روحی و روانی درگیرند و شامل فرماندهان ارشد سازمان که عمر مفید شان بین ۷۰-۸۰ سال است، نمی شود؟ و چرا خبر مرگ اعضای سازمان در اطلاعیه ای که بدلخواه تنظیم گردیده، اعلام می شود؟ پس خانواده این افراد چه می شوند و چرا بدون حضور خانواده، این افراد در قبرستان سازمان در آلبانی دفن می شوند؟

فراوانی مرگ و میر در سازمان مجاهدین خلق

جواد فیروزمند ـ 18.09.2020
از سال ۲۰۱۵ میلادی که تشکیلات سازمان بصورت یکپارچه از عراق به آلبانی منتقل گردید، بازار مرگ و میر اعضای مجاهدین در آلبانی داغ تر از گذشته می نماید.
بخش پرسنلی سازمان که مسئول زندان و کفن و دفن می باشد، هراز چندی با اطلاعیه ای خبر مرگ اعضای منزوی و ایزوله شده را که در میان حصار و دیوار و سیم خاردار گرفتاراند را از طریق وب سایت های وابسته به اطلاع عموم می رساند و انتهای آن را با چند خط پیام مریم رجوی آذین می بندد. تا ستاره ای دیگر بر لیست بالا بلند خشنودی رجوی اضافه گردد.
شهین قاسمی و مسعود نصیری که هر دو با یک سن و سال و در یک روز به لیست اضافه شدند از این جمله اند.
هر دو آنها را از نزدیک می شناختم و آنطور که مریم رجوی در خطابه آخر اعلام کرده با خلق و خوی شان همرنگ نبود.
بیش از ۵ سال با شهین قاسمی در ستاد لجستیک و بخش ترابری همکار بوده و از نزدیک با روحیات اش آشنا هستم. مسعود نصیری هم که در یکان های نظامی و تانک بود، می شناختم. متاسفانه آخرین ردیه نویسی درباره مرگ این اعضا هم از طرف مسئولان و رهبران سازمان تحریف می گردد، فیلم ها و عکس هایی از آنان منتشر می گردد که مشابه اعترافات اجباری در زندان های ایران می باشد، چیزی که بوفور پس از مرگ اعضا نوشته می شود و نیاز رهبران سازمان را با ستاره ای که به لیست مرگ سازمان افزوده می گردد، برآورده می سازد!
اگر تا چند سال پیش در عراق که سازمان مدعی تحریم دارویی و امکانات پزشکی بوده و علل مرگ اعضای سازمان را به رژیم جمهوری اسلامی نسبت می داد، از ۵ سال پیش به اینطرف که آنها به آلبانی رانده شدند، علت چیست؟
چرا باید اعضای ورزیده نظامی و تشکیلاتی سازمان زیر ۶۰ سال فوت شوند و خبر مرگ شان اعلام گردد؟
بعبارتی اکنون که تحریم های مالکی و مزدوران جمهوری اسلامی مستقر در آلبانی حضور ندارند، و سازمان اعلام بسیج پزشکی برای درمان مردم آلبانی می نماید و از آمریکا و اروپا پزشک و دارو به پایگاه سازمان ارسال می کند، دیگر چه مشکلی وجود دارد؟
چرا عمر مفید اعضای سازمان بین ۵۰ تا ۶۰ سال می باشد؟
چرا این مرگ و میر مختص اعضایی است که با انواع فشارهای روحی و روانی درگیرند و شامل فرماندهان ارشد سازمان که عمر مفید شان بین ۷۰-۸۰ سال است، نمی شود؟
و چرا خبر مرگ اعضای سازمان در اطلاعیه ای که بدلخواه تنظیم گردیده، اعلام می شود؟
پس خانواده این افراد چه می شوند و چرا بدون حضور خانواده، این افراد در قبرستان سازمان در آلبانی دفن می شوند؟
در بطن همه این موارد تعریفی جز فرقه نمی توان بکار برد. فرقه ها حتی از جسد اعضای نگون بخت هم نمی گذرند و به این شکل قبرستان سازمان را آنطور که می خواهند آباد می کنند!

جواد فیروزمند – دوشنبه ۲۴ شهریور ۱۳۹۹ – ۱۴/۰۹/۲۰۲۰

لینک به منبع

پاسخ ترک

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید