شاعر عصیان امریکایی، میان زندان و تیمارستان

0
1072

ویلیامز،ادیب امریکایی میگفت ، آشنایی با پاوند مانند آشنایی انسان با دو دوره ؛ پیش و پس از میلاد در ادبیات غرب است. رمانتیک های امروزی میگویند پاوند به دلیل روح نا آرامش، از معلمی به شاعری و از امریکا به اروپا پناه برد. بعد از حدود یک قرن، فضای فرهنگی امریکا در باره پاوند و آثارش هنوز به توافق نرسیده . هنوز سئوال میشود که عزرا پاوند یک نابغه ادبی یا بیمار روانی یا شارلاتان اجتماعی یا خائن به قانون یا یک فاشیست ضد یهود یا شاعر و مونتاژ کار بود؟ پاوند همیشه علاقمند به مسائل اجتماعی بود و میگفت مردم نباید گوشت دم توپ ادعا و رویای دمکراسی و یا فشنگ سلاح صهیونیستی گردند.

عزرا پاوند،- شاعر شعر نو درامریکا.

علیشاه سلطانی ـ 12.06.2017

      شاعر عصیان امریکایی، میان زندان و تیمارستان.

Ezra Pound 1885-1972

عزرا پاوند (1972-1885) شاعر،مترجم و منتقد امریکایی، در زمان جنگ جهانی دوم ،هوادار فاشیسم ایتالیا و مخالف یهودیان امریکا بود.امریکا بعد از پایان جنگ، او را در ایتالیا دستگیر و مدتی در قفس گوریل ها به سبک گوانتامانو نگه داشت و بعد به اتهام و جرم همکاری با دشمن، خیانت به وطن، و تیلیغات ضد صهیونیستی، به 13 سال زندان محکوم نمود، ولی با واسطه گی و کمک نویسندگانی مانند همینگوی، الیوت، ویلیامز، و جویس؛ که اکثرا از شاگردان پاوند بودند،جرم زندان وی را تبدیل به اقامت در تیمارستان نمودند. از جمله اشعار پاوند در زندان ،سرودهای “بیزان ” است.

برای شناخت تاریخ شعر نو در کشورهای انگلیسی زبان باید با زندگی ادبی، فرهنگی و اجتماعی پاوند آشنا شد. او نظریه پرداز شعر نو؛ معروف به شعر تصوری یا تصویریست. وی ورود شعر نو کشورهای آنگلوساکسن به دوران مدرنیته در اروپا را هدایت نمود.

اجداد پاوند از اصلاح گرایان سیستم مالی پولی بانکی و اقتصادی امریکا در اوایل قرن بیست بودند. پاوند زیر تاثیر جنبش سیاسی اقتصادی زمان نوجوانی خود، به گروههای معترض ضد صهیونیستی و ضد رباخواری یهودی در امریکا پیوست.

پاوند میگفت امریکا نیاز به یک رنسانس فرهنگی دارد و نویسنده و هنرمند مانند یک کارگر، تولید کننده کالایی بنام ارزش فرهنگی است.او طرفدار فلسفه نوافلاتونی، اندیشه های کنفسیوسی، و مکتب رواقی یونانی بود. پاوند یکی از مبلغان ادبیات و فلسفه کنفسیوسی در اروپا است. او میگفت نظام سرمایه داری شاعر و هنرمند را مجبور میکند که خودرا با مفاهیمی سرد و غیرانسانی مانند پول و سود و اقتصاد سرگرم کند.

ویلیامز،ادیب امریکایی میگفت ، آشنایی با پاوند مانند آشنایی انسان با دو دوره ؛ پیش و پس از میلاد در ادبیات غرب است. رمانتیک های امروزی میگویند پاوند به دلیل روح نا آرامش، از معلمی به شاعری و از امریکا به اروپا پناه برد.

بعد از حدود یک قرن، فضای فرهنگی امریکا در باره پاوند و آثارش هنوز به توافق نرسیده . هنوز سئوال میشود که عزرا پاوند یک نابغه ادبی یا بیمار روانی یا شارلاتان اجتماعی یا خائن به قانون یا یک فاشیست ضد یهود یا شاعر و مونتاژ کار بود؟ پاوند همیشه علاقمند به مسائل اجتماعی بود و میگفت مردم نباید گوشت دم توپ ادعا و رویای دمکراسی و یا فشنگ سلاح صهیونیستی گردند.

پاوند توانست لهجه خاص و محلی اقشار و نقاط حاشیه ای امریکا را وارد ادبیات کند از جمله لهجه شهرستانی ها، مزرعه داران، سیاهان، یهودیان، بازرگانان،و زنان بستانی را. او میگفت شعر ساختمانی است از واژهها و ملودی، و نباید شبیه معما و جدول باشد و باید به زیبایی و سادگی نثر گردد و احتیاج به فرهنگ لغت نداشته باشد یعنی شبیه نثر موپاساد و به سختی جملات استاندال.

پاوند زیر تاثیر اشعار دانته بود و یکی از مبلغان شعر شرقی از جمله شعر چینی بود. او در سال 1913 نقش مهمی در اعطای جایزه نوبل به رابیندار تاگور از هند داشت. پاوند را میتوان معلم ادبی الیوت، جویس، همینگوی، ویلیامز،و گینزبرگ دانست. او در تمام عمر به شاعران جوان و ادیبان نیازمند کمک مالی و معنوی نمود.

الیوت او را به شاعران حوان و تازه کار اروپایی توصیه میکرد. پاوند همچون جویس در آثارش به مونتاژ واژهها و جملات دیگران می پرداخت. او میگفت برای دیدن آفتاب و طلوعی نو ، حاضر است خود غروب کند.

———————————

 

 

پاسخ ترک

لطفا نظر خود را وارد کنید
لطفا نام خود را اینجا وارد کنید