تصاویرى که از تروریستهاى تشکیلات رجوى به اسم دژخیم و شکنجه گر ژیلا دیهیم و برادرش همایون دیهیم و جانیان دیگرى به اسامى بهزاد صفارى، احمد طباطبایى، محمد قرائى وعلیرضا حاتمى که در حال آزار و اذیت آقاى مصطفى محمدى و خانمش دیدم بیاد آن ضرب المثل معروف أفتادم که میگوید „آب چو از سر بگذرد چه یک وجب چه صد وجب “ و این رجوى هم دیگر از دست فروپاشى تشکیلاتش و افشاگرى جدا شده ها به سیم آخر زده است و دارد دست و پا میزند و تقلاى واپسین نفس کشیدنش را میکند و چنین اکیپ ترورى به فرماندهى ژیلا دیهیم براى ضرب و شتم یک پدر و مادرى سالخورده اعزام میکند، ژیلا دیهیم جنایتکارى است که در قرارگاه اشرف یکى از جانیان معروف شوراى رهبرى سازمان و نَفَر دست راست شکنجه گر معروف نسرین(مهوش سپهرى) بود که با برگذارى نشستهاى موسوم به „نشست دیگ“ مسئولیت شکنجه تازه واردها به اشرف را بر عهده داشت و همچنین یکى از زنانى بود که روى طرح هاى تروریستى و ترور افراد در ایران نقش کلیدى داشت و انتخاب نَفَر از تشکیلات رجوى براى اجراء نقشه ترور با پیشنهاد این جانى صورت میگرفت و مراحل آموزش و آمادگى تیم ترور هم از مسئولیتهاى این جانى بى هویت بود و به همین دلیل أو را فرمانده اکیپ بیرونى در البانى کرده اند و ضرب و شتم اعضاى جدا شده و خانواده هاى اسیران به ایشان محول شده است.
شکنجه و ترور و چماق منطق رجوى
عبدالکریم ابراهیمی، ایران فانوس ـ 03.08.2018
Why did Iranian Mojahedin (Marmay Rajavi cult, MEK, MKO, NCRI) physically assault Mostafa Mohammadi?
Mogherini Avoids Maryam Rajavi As MEK Violence Erupts At The EU Parliament
عبدالکریم ابراهیمی، ایران فانوس، ۰۱٫۰۸٫۲۰۱۸
پدر و مادرى که فرزند دلبندشان در فرقه رجوى و تشکیلات بغایت ضد انسانى آن اسیر است همچنان امیدوار براى دیدار دخترشان تلاش میکنند و عشق و عاطفه شان براى این دیدار هر بار فزونتر از بار قبل است و هیچوقت شقاوت هاى رجوى و آزار و اذیت کردنهاى این فرقه مافیایى و پدرخوانده تروریسم در عزم این خانواده قهرمان خللى ایجاد نکرده است.
بیاد دارم وقتى که در قرارگاه اشرف در بغداد بودم صداى دلنشین و استمداد آقاى مصطفى محمدى براى دیدار دخترش را میشنیدم که با چه سوز و گدازى خواهان دیدار با دخترش سمیه محمدى بود، چنان این صدا و تضرع، کسى که میشنید تحت تأثیر میگذاشت که در درون خود هزار بار به مسعود و مریم رجوى به خاطر بى رحمى و شقاوتشان نتنها در حق اعضاء بلکه در حق خانواده هاى آنان از جمله پدر و مادرشان لعن و نفرین میفرستاد. الان که بعد از یک دهه از آن موقع گذشته و من بیش از شش سال است که از زندان و تشکیلات رجوى رها شده و زندگى آرامى در یکى از کشورهاى اروپایى دارم مقالات این فرقه و دوستان را در فضاى مجازى دنبال کرده و میخوانم که مجدداً تلاش خانواده محمدى براى دیدار فرزندشان توجهم را به خود جلب کرد و خیلى منقلب و تحت تأثیر اراده آهنین این پدر و مادر قهرمان قرار گرفتم و باز لعن و نفرین بر رجوى فرستادم که الان در آلبانى ترس اش از چیست که این پدر و مادر پیر که خواسته اى جز دیدن فرزند دلبندشان ندارند چنین ناجوانمردانه زیر مشت و لگد اوباش و قداره بندان رجوى قرار میگیرند و مورد ضرب و شتم و بى احترامى قرار میدهند.
اصولاً باید سؤال کرد که چرا رجوى خانواده را لانه فساد و ضد مبارزه مینامد و افراد اسیر را مجبور به اطاعت کورکورانه از آن میکند ؟ و چرا رجوى عشق و عاطفه را درون تک تک افراد به اسم انقلاب کذایى مریم میکشد و میخواهد انسان بى رحم و بى عاطفه تربیت نماید ؟ غیر از این است که به بهانه سرنگونى و مبارزه افکار تروریسم و کشتار و کینه نسبت به همنوع خود که رجوى خواهان آن باشد، ترویج میکند؟ کینه توزى رجوى نسبت به پدر و مادر و خانواده اسراى تشکیلاتش براى چیست و چرا رجوى به پدر و مادر و خواهر و برادر اعضاى خود „فامیل الدنگ“ خطاب میکند؟ آیا این روش غیر انسانى در چنین برهه متمدنانه انسانى معنى و مفهومى دارد؟
میدانیم که رجوى این شیطان زمان براى هژمونى صد درصد و تحمیل خود و خانم چند شوهره اش بعنوان رهبر عقیدتى و اینکه بدون چون و چرا همه مطیع و فرمانبردارش باشند با غیر انسانى ترین روشهاى شیطانى خانواده و زن و بچه را در تشکیلات ممنوع کرد و همه را مجبور به طلاق اجبارى و جدایى زن و شوهرها از هم نمود که در بند دوم به اصطلاح انقلاب مریم که بند „ب“ نامیده میشد زنها را در حریم خصوصى خود برده و آنها را محرم خود کرد که این داستان حرمسرا و حوض رهایى زنان به دنبال خود داشت که آن بحث دیگرى است اما رجوى خودشیفته و خودپرست علاوه بر بحث جنسى آن و در خدمت گرفتن زنان براى پیش برد اهداف و خط و خطوط اش در تشکیلات میخواست عاطفه را در درون افراد بکشد و عاطفه و عشق زنان هم به سمت خود کانالیزه کند تا رجوى همچنان در زندگى شاهانه اى که براى خود و خانمش مریم ترتیب داده بود ارتزاق شود و سالیان بر این حکمرانى خود بیفزاید از این رو بود که بعد از سرنگونى صدام که خانواده ها به درب اشرف براى دیدار جگر گوشه هایشان میآمدند و خواستار دیدار با فرزند و خواهر و برادر خود میشدند رجوى همه را ممنوع از ملاقات با خانواده کرد و شعار فامیل الدنگ را در ذهن اعضاء جا میزد که با خانواده خود ملاقات نباید داشته باشند و ایدئولوژیکاً موضعى ضد خانواده بگیرند و خانواده هایى که براى دیدار فرزندان خود فشار زیادى میآوردند یا از طریق کمیساریاى سازمان ملل اقدام میشد، فرزندشان با دیکته اى که از طرف ستاد جنگ سیاسى درون سازمان که مسئولیتش با جنایتکارى به اسم فرشته یگانه بود ابتدا در رسانه تصویرى خود آورده و متن دیکته شده را بیرون میداد و بر همین أساس بعد از آن گفته میشد که کسى خواهان ملاقات با خانواده نیست، این است چهره زشت و تروریستى رجوى خائن که هنوز هم در البانى این رویه ضد انسانى خود را نسبت به خانواده ها حفظ کرده و با شدت بیشترى بر ضد خانواده عمل میکند تا نکند بیشتر از این ریزش نیرو و افشاگرى جداشده ها آوارى بیش از این و بس سنگین تر بر سرش خراب کنند و این چنین است که بى مهابا در آلبانى با حمایت و پشتیبانى اربابش در کاخ سفید و سازمان سیا بدون توجه به قوانین و امنیت دولت آلبانى پدر و مادرى پیر و زجر کشیده که خواهان دیدار با فرزند خود هستند هدف حمله فیزیکى و ضرب و شتم و ترور افسار گسیخته خود قرار میدهند و هیچ ابایى هم از این عملکرد داعشى گونه خود ندارند. تصاویرى که از تروریستهاى تشکیلات رجوى به اسم دژخیم و شکنجه گر ژیلا دیهیم و برادرش همایون دیهیم و جانیان دیگرى به اسامى بهزاد صفارى، احمد طباطبایى، محمد قرائى وعلیرضا حاتمى که در حال آزار و اذیت آقاى مصطفى محمدى و خانمش دیدم بیاد آن ضرب المثل معروف أفتادم که میگوید „آب چو از سر بگذرد چه یک وجب چه صد وجب “ و این رجوى هم دیگر از دست فروپاشى تشکیلاتش و افشاگرى جدا شده ها به سیم آخر زده است و دارد دست و پا میزند و تقلاى واپسین نفس کشیدنش را میکند و چنین اکیپ ترورى به فرماندهى ژیلا دیهیم براى ضرب و شتم یک پدر و مادرى سالخورده اعزام میکند، ژیلا دیهیم جنایتکارى است که در قرارگاه اشرف یکى از جانیان معروف شوراى رهبرى سازمان و نَفَر دست راست شکنجه گر معروف نسرین(مهوش سپهرى) بود که با برگذارى نشستهاى موسوم به „نشست دیگ“ مسئولیت شکنجه تازه واردها به اشرف را بر عهده داشت و همچنین یکى از زنانى بود که روى طرح هاى تروریستى و ترور افراد در ایران نقش کلیدى داشت و انتخاب نَفَر از تشکیلات رجوى براى اجراء نقشه ترور با پیشنهاد این جانى صورت میگرفت و مراحل آموزش و آمادگى تیم ترور هم از مسئولیتهاى این جانى بى هویت بود و به همین دلیل أو را فرمانده اکیپ بیرونى در البانى کرده اند و ضرب و شتم اعضاى جدا شده و خانواده هاى اسیران به ایشان محول شده است.
در پایان با همدردى با خانوادى محمدى از کلیه خانواده هایى که فرزندانشان در آلبانى همچنان در اسارت سران فرقه قرار دارند میخواهم که براى رهایى فرزندانشان از دام تروریسم پرورى رجوى تلاش مضاعف داشته باشند و از ترفندهاى جانیان و سران رجوى نهراسند و بدانند که ضربه نهایى همین خانواده ها بر فرق رجوى فرود خواهند آورد و به همین دلیل است که رجوى افسار پاره کرده است.
/////////////////////
